Geplaatst 
.24 Augustus 2009 zag ik voor het eerst een filmpje van mijn huidige paard. Hij was toen 3, en had ruim 10 maanden op stal gestaan. Omdat ik erg onder de inrduk was van de manier van bewegen, ondanks dat het een zeer slappe dweil was, besloot ik de volgende dag in de auto te stappen om hem in het echt te bekijken. Ik was weer onder de indruk, en ook van zijn karakter. 27 Augustus werd hij klinisch en röntgenologisch helemaal goedgekeurt, dus Goldz was van mij
.Omdat hij zo slap was, heb ik hem eerst lekker op de wei gelaten om wat aan te sterken. Na 2 maanden heb ik hem na laten kijken door een ostheopaat/dierenarts, en die was er helemaal over te spreken. Op een hele kleine blokkade van 2 wervels na, was dit 1 van de meest losse paarden die hij ooit had behandeld, en hij vond het tijd worden om het manneke, heel voorzichtig, wat aan het werk te zetten.
Zo zijn we heel voorzichtig begonnen, 1 à 2 keer in de week 5 tot 10 minuten. Begin december er voor het eerst op gaan zitten, en dat zo rustigaan uitgebouwd. Eind februarie 2010, de 9de keer dat ik er op zat, kon ik zelfstandig sturen, stappen en draven
. Alleen meteen daarna werd hij ziek. Door een virusinfectie heeft hij tot eind mei stil gestaan.Eind mei kregen we weer groen licht van de DA. Maar wel rustig aan, want zijn luchtwegen waren nog steeds niet helemaal schoon. Ondanks dat we niet veel deden, gingen we met sprongen vooruit. Wat een paard, wat een gangen, en wat werkte hij, met plezier, overal aan mee
.Begin september 2010. Naar de kliniek voor zijn luchtwegen, en meteen een foto maken van die bult op zijn been. Slecht nieuws, de luchtwegen waren helemaal schoon, maar de bult was een hele actieve schieffel. Meteen weer volledig op rust
. Begin oktober 2010. Terug naar de kliniek voor controle van de schieffel, en helaas, hij moest operatief worden verwijderd. De operatie is wel helemaal goed gegaan.
Half december 2010, we mochten weer
. 1 Week voor we begonnen heb ik hem nog na laten kijken door een chiropractor/DA. Die constateerde dat hij vast zat op de plaatsen waar paarden wel vaker vast zaten na een operatie, maar verder niks schokkends. Maar wat was hij scheef met het rijden... 
. Rechtergalop kon ik wel vergeten.Eind december 2010, Goldz valt lelijk in de stapmolen, en vertoont overduidelijk tekenen van ataxie. Mijn eigen DA wilde dat ik er mee naar de kliniek zou komen toen hij na een paar dagen nog niet was verbeterd, maar ik durfde hem voor geen goud in de trailer te zetten. Ik heb dus een afspraak gemaakt met een DA/manueel therapeut die foto's aan huis kon maken. Foto's zijn er niet gemaakt, hij kon zo wel zien dat het bekken ruim 5 cm scheef stond
. Hij heeft mijn paard behandelt, en het resultaat was meteen zichtbaar. Eind januari 2011, we mogen weer. Maar hij liep niet fijn, vast in zijn rug, scheef......
. In goed overleg met meerdere parijen besloten om toch door te trainen, om te kijken of hij zou verbeteren. Dit leek een beetje het geval te zijn, maar niet van harte. Half maart 2011, meneer paard heeft een dolle bui, en slaat over de kop aan de longeerlijn. In eerste instantie leek hij er niks aan over te hebben gehouden, maar hij werd steeds minder fijn om te rijden. Dus de DA/manueel therapeut er weer bij, en weer zijn bekken recht gezet.
Alleen ondanks onze verwoede pogingen om hem zijn lichaam op de juiste wijze te laten gebruiken, werd hij alleen maar slechter.
De dingen die we er nu aan merken:
-Totaal geen balans onder het zadel, hij voelt echt alsof hij elk moment omvalt
-Geen coördinatie in de achterbenen.
-Als je er achter loopt, zie je dat hij zijn bekken links weer lager houd.
-Hij staat niet op rust, hij "hangt" op rust, voortdurens.
-Hij word boos en gaat bokken als er bovenlijnaanspanning word gevraagd. Dit zit echt niet in zijn karakter. (onder het zadel dan tenminste)
-Hij heeft voortdurend wat vocht in de achterbenen, voor niet.
-Hij zit nu nog vollop in zijn wintervacht, die hij ook overeind laat staan.
-Hij sleept voortdurend met zijn achterbenen. Dat deed hij voor de operatie echt niet.
Dit gehele plaatje heeft mij doen besluiten om hem naar Moerbeke te brengen voor een scintigrafie. Daar is echter niks uit gekomen wat deze dingen verklaard. Wel hebben ze een verhoogde activieteit op het straalbeentje gezien, die is nu behandelt om problemen in de toekomst te voorkomen. De rest van de problemen word op slapte in zijn lichaam afgeschoven. Maar hoe kan het dat dat hij dit niet had toen hij 10 maanden in een box heeft gestaan. Over slap gesproken....... Mijn paard is nu nog maar een schaduw van het talent van vorig jaar, en dat zou aan slapte liggen.....
Ik zit nu nog te wachten op de uitslag van het bloedonderzoek, en hoop dat daar wat uit komt. Als ik die uitslag heb, wil ik ook nog overleggen met de DA die hem 2 keer heeft behandelt voor een scheef bekken. Maar verder zit ik met de handen in mijn haar.
Mischien is er iemand die een idee heeft waar dit aan kan liggen, of heeft iemand iets soortgelijks mee gemaakt. Of heeft er iemand nog een idee hoe of wat er nog onderzocht kan worden.
is mijn paard na enkele weken helemaal opgeknapt!
. Maar wie weet 