Ervaringen gevraagd (onderaan de aanleiding voor wie daar interesse voor heeft): acute ataxie door trauma bij 1,5 jarig hengstveulen, hals en/of hoofd. Welke adviezen hebben jullie gekregen in soortgelijke situatie met betrekking tot boxrust en wat zijn de definities van de graden van ataxie?
Onze eigen reguliere DA heeft aangegeven dat hij 6 mndn boxrust moet krijgen, en dan volgend voorjaar moet hij minstens 80-90% verbeterd zijn wil er sprake zijn van een paardwaardig bestaan. Hij gaf tevens aan dat (logisch, beschadigde zenuwbanen) hoe langer herstel uitblijft, hoe slechter de prognose. Onze reguliere DA is een goede arts en heel duidelijk. Hij verwacht niet dat het herstel voorspoedig verloopt.
Na veel leeswerk, o.a. op Bokt (incl. successtory's en verdriet) contact opgenomen met Steffi van der Laarse. Zij heeft druppels opgestuurd en aangegeven dat 6 mndn ophokken waarschijnlijk niet nodig zal zijn, omdat boxrust vooral bestemd is om het dier te beschermen tegen vallen en dus om mogelijk meer letsel te voorkomen. Bewegen levert bewustzijn op, spieren en een stukje mentaal welzijn. Overigens is Steffi ook regulier DA, met een extraatje.
Wat zijn jullie gekregen (en al dan niet opgevolgde) adviezen ten aanzien van boxrust (duur, en/of tussendoor een uurtje er uit etc.) in soortgelijke situaties?
Daarnaast merk ik dat het lastig communiceren is met anderen. Er zijn 5 graden voor wat betreft ataxie. Ik begrijp dat de lichtste graad bijna onmerkbaar kan zijn, een vage verhindering en motoriek voor wat betreft bewegen. En bij graad 5 valt ie om en kan hij niet meer omhoog.
Welke definities hanteren jullie voor wat betreft de graden? Ik kan hier geen goed antwoord op vinden via internet.
Ik verneem graag van jullie, het is me heel wat waard om ervaringen te vernemen en meer kennis te vergaren.
Alvast vriendelijk bedankt voor je reactie!
Ons verhaal:Het betreft een 1,5 jarige hengstveulen dat deze zomer in de opfok heeft gestaan. Vrijdag 28/10 bericht dat hij niet goed liep en aangekomen blijkt hij zwaar atactisch te zijn. Overleg met de da en indien mogelijk moesten we hem meenemen naar huis. Zaterdag hebben we hem opgeladen en thuis uitgeladen; hij kon achteruit (niet soepel of erg goed gecoördineerd, maar deed het wel). Zijn beenstand was la wijd, lv af en toe op de teen waarna hij zichzelf corrigeerde, achter soms gekruist (vanuit la), de rechterzijde eigenlijk best prima; heldere blik, aan zijn hoofd lag het niet. Er is geen sprake van vergiftiging, groeispurt of iets; de da constateerde zware ataxie als gevolg van trauma, zat in de hals, noemde geen gradaties, wel kans op omvallen dus levensgevaarlijk. Zaterdag heeft hij ontstekingsremmer, vit B, spierverslapper en pijnstiller gekregen. De da gaf 6 mndn verplichte boxrust aan mits de medicatie aan zou slaan. Normaliter gaan deze dieren linea recta van de opfok naar de slager, aldus de da.
Zondag hebben we hem weer vijf mtr uit stal gehaald en de da constateerde geen verbetering. Hij herhaalde dat na 6 mndn boxrust 80-90% verbetering zou moeten zijn, maar hij had daar twijfels bij. Zelf vonden wij het veulen wel wat verbeterd, namelijk dat zijn voorbenen onder de massa stonden en la niet meer zo wijd. Wij wilden zelf over een exit niet ter plekke besluiten in zijn bijzijn, in de wetenschap dat als hij ging liggen en niet overeind kon komen, het per definitie exit was (aldus da en dat lijkt ons correct). Vervolgens zijn weer dezelfde vier spuiten gezet als zaterdag.
Maandag zouden wij een besluit nemen. Hij had tot die tijd niet gelegen en was ook niet omgevallen.
Maandagochtend bleek dat hij gelegen had en zelf was opgestaan. De vijf mtr test gedaan en hij stapte wankel, maar niet overkruist. Tilde zijn achterbenen meer op in plaats van weifelachtig slepen. Wij hebben besloten dit nog aan te kijken.
De da heeft voor twee dagen penstrep-ject (ook ivm mok) verstrekt en daarna Novacam. Daarna komt hij weer retour. Meer medicatie krijgt dit veulen niet.
Vanwege ons besluit e.e.a. af te wachten, ben ik vit e & selenium en magnesium gaan geven met Pavo Summer Fit, zodat hij voldoende vitamines en mineralen binnen krijgt maar nauwelijks energie. Uiteraard boxrust, zoals voorgeschreven, en Neuralcur (met dank aan alle topics via Bokt, eigen initiatief).
Zijn staartonus was maandagochtend nog slap, in de avond iets zwaarte. Dit is in de rest vd week sterk verbeterd.
Zijn hals kan links en rechts tot halverwege de romp draaien waarbij hij het hoofd kan kantelen (omhoog en omlaag kan ook prima, de vreetschuur werkt ook prima, incl. poeperij); hij stond rechtsom gebogen om op zijn heup te jeuken met zijn mond, maar hij kwam tot aan de lies. Hij was wankel, maar viel niet om en liet een prachtige lengtebuiging zijn. Hij is vooral of zelfs alleen links niet goed (en bedenk dat die lengtebuiging naar rechts was). Zo lang als wij hem nu thuis hebben (bijna 1,5 wk) is hij niet gevallen. Wel is hij duidelijk vertraagd achter en mist hij dat stukje motoriek. We kunnen hem wel Zwabbertje gaan noemen.
Nav alle topics op Bokt contact opgenomen met Steffi en zij heeft haar druppels opgestuurd ter vervanging van Neuralcur. Ondanks dat hij geen enkele keer is gaan liggen zonder zelf op te kunnen staan, vindt zij het de moeite waard om de komende 2-3 wkn in ieder geval nog aan te kijken; het klinkt toch behoorlijk positief. Zij vermoedt hals en stukje hoofd (denk aan hersenschudding); zenuwen vanuit hals pakken het lijf voor en achter, hersenen pakken 1 kant. Bovendien is hij nog jong, waardoor een grotere kans is op herstel.
Enfin, de reguliere da komt morgen of overmorgen voor controle. Wij zijn best blij, we halen hem iedere dag voor een paar mtr uit stal en hij is al stabieler geworden, krijgt meer praatjes, tilt zijn benen beter op, zet ze beter onder de massa neer... maar scherpe wendigen zijn bepaald geen succes. Maar ja, welke gradatie, welk etiketje kan ik daar aan verbinden? Voor sommigen klinkt dit als een bult progressie en dus voorzichtig positieve prognose, de ander zegt, tja, van graad 5 naar misschien een kleine 4, maar dat is echt niet genoeg voor een enigszins positieve prognose op de langere termijn.
Overigens zijn we wel zo realistisch dat zaken als paardwaardig bestaan etc. prioriteit heeft, en zijn we in staat tijd, geld en mogelijkheden (zoals postzegelweitjes) in te zetten mits de prognose voldoende positief lijkt te zijn.
Laatst bijgewerkt door Dyonne op 08-08-17 16:44, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel aangepast op verzoek.