Bokt.nl

Elisa2 schreef:

De marktwerking bepaald dat over het algemeen.

Gini schreef:

Gevoelsmatig vind ik paarden van 20+ die te koop staan ergens toch wel een beetje droevig. En dit is geen oproep tot verantwoording naar mensen toe die deze keuze gemaakt hebben, het is puur mijn eigen gevoel als ik een advertentie met een senior voorbij zie komen.

anjali schreef:

Van degenen die ooit een rake trap van een paard hebben gehad kan niet iedereen het navertellen. Het is levensgevaarlijk. In mijn geval staat hij ook nog op een pensionstalling waar personeel in gevaar wordt gebracht en ik ben dan wettelijk aansprakelijk als mijn paard een ongeval veroorzaakt.

xwendydjx schreef:

Gini schreef:

Gevoelsmatig vind ik paarden van 20+ die te koop staan ergens toch wel een beetje droevig. En dit is geen oproep tot verantwoording naar mensen toe die deze keuze gemaakt hebben, het is puur mijn eigen gevoel als ik een advertentie met een senior voorbij zie komen.

Dat vind ik lastig, want veel mensen kunnen het paard niet een oude dag bieden zoals ze verdienen (veel naar buiten en echt paard zijn) en het aangepaste werk. Zelf zit ik ook in dat dilemma, een wat oudere merrie van 18, vind het werk in de bak niet echt meer leuk, maar hier geen buitenrij opties. Daarnaast is het hier bijna niet te doen om ze 24/7 buiten te krijgen en ik weet wel dat ik haar er gelukkiger mee maak. Lekker veel naar buiten, aandacht en wanneer iemand zin heeft een buitenrit.

Maar aan de andere kant, waar komt ze terecht en kan ik het ook niet over me hart verkrijgen om haar weg te doen..

Dus dat is de 2 strijd die ik met mezelf heb

anjali schreef:

Mijn vorige zeer ervaren stalhoudster werd door het paard van een klant het ziekenhuis ingetrapt (klap tegen haar hoofd). Een ander ervaren paardenmeisje dat ik ken kreeg (ook door het paard van een ander) een trap tegen haar been waardoor ze in een rolstoel is beland.

Gini schreef:

Ik ga het even sterk verwoorden he, maar het is dankzij verschillende inzichten dat je kan bepalen bij welke mening je het beste aansluit.

1) Een ouder paard heeft in de basis geen andere noden dan een jonger dier. 'Veel buiten en paard zijn' is iets waar je ieder paard plezier mee doet, ongeacht de leeftijd. Bij het uitzoeken van een stalling voor het paard zou de leeftijd dus eigenlijk niet uit moeten maken. Een goede stal op vlak van paardenwelzijn is zowel goed voor een 5-jarig paard als voor een 25-jarig paard.

2) Een paard houdt van routine. En pensioen betekent verandering, niet zelden een volledige ommezwaai. Van dagelijkse aandacht, training en verzorging gaat het stilaan naar minder van dat tot, in sommige gevallen, naar pensioen vieren 24/7 op de wei met misschien 1 keer in de week een borstel over de rug.

Niet ieder paard doet het goed met die omslag. Houd zo een paard in de routine, alleen dan zonder het stukje 'rijden'. Een paard heeft geen romantisch beeld van pensioen. Een paard dat zijn leven gespendeerd heeft op een stal zonder buitenrijmogelijkheden, gaat niet op z'n twintigste ineens dromen van eindeloze bosritten.

Daarbovenop, en dan besef ik dat misschien wel heel grof word, maar als je weet dat je paard ergens gelukkiger van wordt, waarom daar dan pas aan denken en in voorzien wanneer het dier de laatste 5-10 jaar van zijn leven in gaat?

germie schreef:

Je hebt zeker wel lastige paarden, maar er zijn ook genoeg mensen die niet met lastige paarden om kunnen gaan.
Toen ik mijn 3.5 jarige ruin verkocht met het verhaal er bij 'wegens leeftijd niet geschikt voor beginnende ruiters', kwamen er mensen op af met een jonge dochter met 3 jaar rijervaring op de manege. Want hun dochter was zo goed, blabla. Mijn ruin was echt niet gemeen ofzo, maar binnen 15 minuten met proefrijden stond hij middenin de bak stil en ging niet meer vooruit of achteruit. Het dier nam gewoon de leiding en dat wil je niet. Dat kind zat er op. Ik zo geef hem nu maar een beste tik met de zweep. Dat durfde ze niet. Die ruin was ook zo gehaaid dat ik hem op dat moment niet kon benaderen, dan kwamen er losse achterbenen, want hij wist dat ik hem zou vertellen dat dit gedrag niet mocht. Meisje durfde er ook niet af te stappen. Paard heb ik uiteindelijk gepakt, ben er zelf opgestapt, duidelijk gemaakt dat er gelopen moest worden en toen was het klaar. Dus als dit dier bij die mensen terecht gekomen was, dan kreeg het het stempeltje 'gevaarlijk'. Maar het lag niet aan het dier, maar aan de mensen.
Het was natuurlijk niet de makkelijkste in de omgang.

anjali schreef:

@Superpony, jij zegt dat elders ook nare ongelukken gebeuren en dat dat los staat van dit topic. Dat vind ik niet want dit is een paardentopic en gaat dus specifiek over paarden en wat daarmee wel of niet mis kan gaan. En nu over oude paarden. Ik besprak ooit met een (oude!) boer mijn eventuele aankoop van een mij aangeboden 14-jarige pony. Mijn zorg was of die wel echt braaf zou zijn. Die boer zei toen: "Als hij niet braaf is dan zou hij geen 14 zijn geworden!". Dat is eigenlijk de clou hier, bij een oud paard is de kans dat hij braaf is echt 1000% groter. Overigens vind ik 14 helemaal niet oud. Maar de gevaarlijke paarden zijn er dan meestal al wel uitgeselecteerd . Althans, in de vorige eeuw toen dit speelde.

Lieser schreef:

Ik verbaas me daar ook over. Niet alleen bij oudjes trouwens. Ook relatief jonge paarden met een waslijst aan gebruiksaanwijzingen én een bemerking waardoor ze niet meer bereden mogen worden staan te koop voor een stevig bedrag. En dan 'gunt' de verkoper het paard 24/7 buiten en moet het nieuwe baasje ze ook nog een 'forever home' geven. Zet je paard dan lekker zelf in een pensioenkudde ...

superpony schreef:

Gini schreef:

Ik ga het even sterk verwoorden he, maar het is dankzij verschillende inzichten dat je kan bepalen bij welke mening je het beste aansluit.

1) Een ouder paard heeft in de basis geen andere noden dan een jonger dier. 'Veel buiten en paard zijn' is iets waar je ieder paard plezier mee doet, ongeacht de leeftijd. Bij het uitzoeken van een stalling voor het paard zou de leeftijd dus eigenlijk niet uit moeten maken. Een goede stal op vlak van paardenwelzijn is zowel goed voor een 5-jarig paard als voor een 25-jarig paard.

2) Een paard houdt van routine. En pensioen betekent verandering, niet zelden een volledige ommezwaai. Van dagelijkse aandacht, training en verzorging gaat het stilaan naar minder van dat tot, in sommige gevallen, naar pensioen vieren 24/7 op de wei met misschien 1 keer in de week een borstel over de rug.

Niet ieder paard doet het goed met die omslag. Houd zo een paard in de routine, alleen dan zonder het stukje 'rijden'. Een paard heeft geen romantisch beeld van pensioen. Een paard dat zijn leven gespendeerd heeft op een stal zonder buitenrijmogelijkheden, gaat niet op z'n twintigste ineens dromen van eindeloze bosritten.

Daarbovenop, en dan besef ik dat misschien wel heel grof word, maar als je weet dat je paard ergens gelukkiger van wordt, waarom daar dan pas aan denken en in voorzien wanneer het dier de laatste 5-10 jaar van zijn leven in gaat?

Bij een ouder paard kan je ook afbouwen of werk steeds meer gaan aanpassen. De vraag hierboven ergens was dan, kan en mag je dat paard verkopen?

Wat als de eigenaar zich daar niet in kan passen? Kan het een goede weg zijn om het paard dan te verkopen omdat iemand wat lichter werk wil doen en een braaf leerpaard zoekt bijv?