Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
kwita schreef:Het hoefbevangen punt is wel onze belangrijkste zorg, want dat is erg oncomfortabel voor het dier...en dat blijf ik moeilijk vinden. Dus daar gaan we ook eens over in gesprek met een meer specialistische hoefsmid...wie weet welke kennis hij heeft en wat ons zou kunnen helpen.
Juut schreef:...Het zou voor mij echt afhangen van de symptomen.
een klant haar 23 jarige paard is positief getest op jaarlijkse bloedonderzoek, zonder symptomen te hebben. Hij is al een paar jaar stabiel op 1 pracent per dag. Ze zijn wat voorzichtig met nieuw gras, maar dat was het. Geen klachten, doet nog steeds zijn ding. Wandeld wekelijks een flinke buitenrit zonder moe te worden.
Een vriendin haar 24 jarige paard heeft worst case scenario. Positief getest na hoefbevangenheid, terwijl medicatie nog opgebouwd moest worden een 2e hoefbevangenheid erover heen, vermoeden van IR, en al EORTH. Ze moet heel alert zijn p de sympoten, want meerdere keren was een aanpassing omhoog of omlaag nodig. Het gehele management heeft ze aan moeten passen: niet op gras, hooi ipv voordroog, suikerarm brok, traing verdeeld over de week, en hoe snel hij hersteld na meer werk. Zij werd op het begin door een dierenarts gewaarschuwd dat ppid ingewikkeld is en duur, en daar bleek niets van gelogen.
Maar het is ongekend hoeveel zij door zorgvuldig management er nog met har paard eruit weet te halen...
Ik zou de situatie ook aangegaan zijn, maar ik zou zeker wel grenzen trekken. Mogelijkheden in management en financieel. Em wanneer ongemak lijden wordt.