Geplaatst 
Dat doe ik dus ook nooit meer, een 7 krijg je toch wel....Vandaag lekker op tijd naar stal gegaan, spullen in de auto/trailer geladen, paard in de vlechten gezet en gepoetst (had haar gisteren gewassen en ze had zichzelf aardig schoon gehouden gelukkig!), transportbeschermers om en op weg. Hindernis 1: laden in de trailer. Tot nu toe gingen we altijd naar Emmeloord met de trailer, niet echt een bestemming waar je vrolijk van wordt. Maar ze ging erin zoals ze altijd doet: 1x kijken en stil staan, een zwiep met het halstertouw incasseren en er daarna in wandelen alsof ze nooit anders gedaan heeft. Braaf paard! Toen op weg naar de Gooische, nog geen 10 minuten rijden maar ze stond drijfnat en volkomen over haar toeren op de trailer, stond echt te trillen op haar benen en waarvan? Echt geen idee!
Maar even laten staan om tot rust te komen, het was toch nog vroeg genoeg, gaan melden en betalen, even kijken waar alles is etc.. Toen we terug kwamen bij de trailer (bekenden van ons stonden ernaast geparkeerd en die waren bezig bij de trailer, dus ze was niet echt alleen) stond ze aan haar hooinet te plukken en was ze alweer bijna opgedroogd en mooi tot rust gekomen, ze stond niet meer zo te shaken. Braaf paard. Mezelf in pinguin-pak gehezen, mijn god wat was dat warm!!!! Toen paard uit de trailer gehaald en opgezadeld, het gras naast de trailer was interessanter dan alles wat er omheen gebeurde. Braaf paard!!!
Op weg naar het losrijterrein, er was net de prijsuitreiking van het springen, compleet met applaus en een ereronde en ze reageerde amper! Even kijken, even een klein dribbeltje en toen was het wel weer best. Braaf paard!
Met losrijden ging ze erg fijn, niet zo los en door het lijf heen als ik haar thuis kan krijgen, maar ook lang niet zo strak en gespannen als dat ik eigenlijk verwacht had, gaf een goed gevoel! Braaf paard! Jasje aan (puf puf) en de eerste proef in. Die ring vond ze dus wel enorm spannend, onderhals erop, bovenlijn strak en vergeet het maar dat je er nog aan kunt rijden, dan is ze alleen met zichzelf en met haar omgeving bezig en ik lift mee. En als ik dan voor het gemak zelf ook ineens doorheb dat het toch wel heel spannend is allemaal en zelf ook nog eens flink ga spannen en stop met rijden dan is er natuurlijk helemaal niets meer aan te redden. Toen tenslotte de jurytafel toch ook wel erg spannend was, ik niet de ring rond mocht rijden maar vrijwel gelijk moest beginnen en de hekjes het liefst gesprongen zouden worden was het hek natuurlijk van de dam. Tempo veel en veel te hoog, niet nageven, niet buigen, amper controle, gewoon geen goede proef. Maar voor de eerste keer toch ook niet echt slecht: 142.
Prima, het is de eerste keer, ik doe het voor m’n lol en er wordt niets van me verwacht: we gaan het gewoon nog een keer proberen! Mezelf even bij elkaar geraapt (nou ja, gedweild was meer van toepassing met die temperaturen), even toegesproken door mijn groom, paard ook opgedweild, even doorgepakt en de tweede proef in!
Jury was druk bezig met van alles en nog wat, dus ik kon een aantal keren de ring rond rijden zodat het gemeut bij de jurytafel ook afgelopen was, dit keer had ik ook veel meer controle, minder spanning bij beide en bleef ik er zelf ook beter aan rijden. Voordat m’n proef begonnen was had ze nog wel even de aardige suggestie om op mijn hand te gaan hangen en achter m’n been te kruipen, kan haar geen ongelijk geven, het was bloedheet en ze had de pijp behoorlijk leeg, maar: Nu Even Niet! Even tikkie achter m’n kuit en toen was het weer ok. Braaf paard. Deze proef ging dus alles bij elkaar veel en veel beter! Netter afgewerkt, rustiger beeld, niet zo hectisch. Resultaat: 153 punten. Best netjes voor een eerste keer dacht ik zo!
Ook nuttige opmerkingen op m’n protocol, niet echt nieuwe dingen, maar toch leuk om bevestigd te krijgen wat je al weet en waar je dus nog harder aan moet werken. Alleen eentje kon ik niet zo goed plaatsen: “paard moet meer gesloten en meer op het achterbeen” Jaja.... Het is B hoor de Z kwam daarna... Maar goed, we zullen er aan werken
Nog zo'n vage opmerking trouwens: bij een overgang van galop naar draf: "Dit is geen halsstrekken" Nee, dat klopt, dat is het ook niet, dat hebben we net al gedaan, 3 onderdelen terug ofzo. Wel een voldoende voor de overgang overigens, heel apart!Alles bij elkaar een hele geslaagde dag, waar ik absoluut een goed gevoel aan over gehouden heb, alleen had de temperatuur wel iets lager mogen zijn... Thuis paard en mezelf maar even onder spuit gezet, dat was lekker!
Minpuntje over de jury: bij een stalgenootje van mij keek meneer de jury niet eens... Hij draaide z'n hoofd weg en heeft half achterstevoren de hele proef met de schrijver zitten kletsen. Ronduit asociaal! Ok, stalgenoot, rijdt niet goed, is jockey geweest en zit nog steeds zo op haar paard, paard is een luie donder en de combinatie klopt van geen kanten, maar om er dan maar niet naar te kijken....
Jeetje, wat een verhaal! Maar zeker niet slecht! En idd, ik heb er ook een handje van te veel werk te maken van verzorging. Grijns, een acht krijg je toch maar zelden. 
zeg al niks meer 
dan had je met een blouse kunnen volstaan!!
Vond het eerlijk gezegd al een wonder dat ze niet verkeerd aansprong, daar heeft ze ook nog wel eens een handje van als ik de buiging niet goed voor elkaar krijg (en dan is het dus ook m'n eigen stomme schuld als ze verkeerd aanspringt). Braaf paard! 