Afgelopen zaterdag was ik met Moenira naar de Regionale NRPS-keuring in Tolbert.
Aan de hand ging het ondanks loslongeren door mijzelf niet zo goed.
Ze werd teveel tegen gehouden van voor terwijl ze haar met de zweep opjoegen, waardoor ze haar hoofd in de lucht stak, haar rug wegdrukte en te kort en gespannen liep.
Een kleine bemerking op haar voeten maar verder waren ze over haar exterieur wel positief. Opnieuw een tweede premie helaas...
Ik was best teleurgesteld omdat ik wist dat ze veel beter kon lopen dan dit, en het er opnieuw aan de hand niet uit kwam...
's middags reed ik samen met Martsje van Bokt mee met Bestgaande Rijpony's, D-maat. Zij op Soerajja, ik op Moenira. Beide van Stal Karima waar wij een paard/pony van uitbrengen op wedstrijden.
Ondanks dat we maar weinig tijd hadden om los te rijden liep Moenira al snel fijn door haar lijf. We hadden mazzel dat we binnen mochten rijden want het regende pijpestelen, en buiten was het veel te nat en glad om normaal te kunnen rijden. Moenira vind binnen alles altijd heel spannend en ik kreeg dan ook een flink portie impuls cadeau waardoor ze heel sterk liep. Ik kon haar fijn nagevelijk en over haar rug rijden en ze draafde en galopeerde als een veertje zo elastisch. Het voelde heerlijk!
Dat vond de jury blijkbaar ook, want Moenira en ik werden bovenaan geplaatst, en Martsje werd tweede met Soerajja. Een oranje lint en een beker rijker en moesten overrijden tegen de kampioene van de E-pony's.
Deze tweede keer was Moenira iets moeilijker bij me te houden, dus het tempo lag net even hoger dan ik zou willen. Toch werden we ook nu weer als 1e geplaatst en mochten met gewonnen deken weer een ererondje rijden...
Buiten de ring kwam toen de vraag van de eigenaresse of ik ook naar Ermelo wilde...
Een hele onverwachte overwinning... En ik was super trots op Moenira dat ze op deze manier in elk geval nog heeft kunnen laten zien dat ze wel degelijk goed kan lopen!
Maar

Aan de ene kant natuurlijk heel mooi dat je Bestgaand Rijpony mag rijden op de Nationale Keuring, maar aan de andere kant is het wel erg ver weg
... Een hoop benzine kosten, lang in de auto en een heel vermoeiende rit en dag. En dan weet ik dat ze op gras veel minder stabiel loopt als op zand en dat we zaterdag super gepresteerd hebben, maar dat ik haar lang niet altijd zo aan het lopen heb als toen. Ik weet dus absoluut niet of ik onze prestatie wel enigszins kan evenaren daar in Ermelo, terwijl daar natuurlijk pony's komen met veel betere gangen dan Moenira...
De omroepster op de keuring, waar ik sinds kort ook een paard voor rijd, vond het zonde als ik niet ging en had al aangeboden dat zij eventueel wel voor mij wilde chauffeuren omdat zij en haar man toch beiden met hun stermerrie naar Ermelo gingen. De angst van het daar alleen zijn en zelf dat hele stuk moeten rijden gaat dus niet meer helemaal op, blijft over de angst om daar niet goed te rijden vanwege het gras en de afhankelijkheid van de vorm van de dag...
Wat zouden julie doen?
Wel of niet met de pony naar Ermelo voor Bestgaande Rijpony?
opstellen voor de inspectie
galopje
opnieuw opstellen
prijsuitreiking
Helaas waren vrijwel alle foto's mislukt omdat de sluitertijd te traag was binnen...