Geplaatst 
. De afgelopen weken was ik mega zenuwachtig en ging ik helemaal over de flip als ik het proevenboekje maar zag dus ik keek er echt naar uit. 
Toen ik wakker werd voelde ik wel wat spanning, maar eenmaal op stal was dat snel over. Omdat het in- en uitladen en zadelen nogal voorspoedig ging, het leek alsof we dit dagelijks doen, zaten we er vroeg op... veel te vroeg bleek later. Het inrijden ging fijn en van de zenuwen had ik geen last meer. Inmiddels weet Hester ook wat treinen zijn, toen ik 20 sec. erop zat kwam gelijk de intercity langs de bak geraasd (minstens 6 treinen per kwartier en ik dacht nog wel dat de zondagsregeling gold
). Bij binnenkomst in de bak waren we allebei nogal overdonderd door de hoeveelheid spiegels aan de wand én de kantine op de zijde bij C.
Ik heb braaf niet naar de jury gekeken en een paar keer de bak doorgereden. Nou, we kwamen voor braaf en niet voor de punten (die wijsheid heb ik hier ergens opgedaan 
) en braaf was het. Helaas was het ook allemaal een beetje traag en dat zagen we dus ook terug in de punten. De tweede proef kwam al met maar 1 proef tussenpauze en we waren echt helemaal kapot allebei. Bij B afwenden en dan op X een halve volte inzetten... opmerking: 'valt stil'. Nou, 'valt bijna om' had ook gemogen. 
De punten waren laag, 141 en 137, de plaats ook: een na laatste, omdat de laatste was gediskwalificeerd, maar ik ben supertrots op mijn brave knollie en ik heb me prima vermaakt. De volgende keer zal ik maar wat korter losrijden. 
