Ik ben zo iemand die in 9 van de 10 gevallen voor deze uitspraak kiest. Niks geen middenweg, alles óf niets. Laten we de technische kant van een springparcours onder de loep houden. Het is niet zo simpel als het lijkt, het kán inderdaad simpel, maar wil je technisch goed rijden, dan moet je er over nadenken. Staan 2 hindernissen op één lijn, dan meet je het aantal meters hiertussen om vervolgens te berekenen hoeveel passen het paard maakt na de landing en voor de tweede afzet.
Het basisparcours moet je foutloos afleggen binnen de toegestane tijd.

Simpel?
Dat ligt eraan.

Wat zou er dan fout kunnen gaan?
Wat dacht je van een weigering, een val, een balk, tijdsoverschrijding, het niet doorkruisen van de start/finishlijn, een verkeerd parcours rijden, een lijn doorkruisen die je (nog) niet had mogen doorkruisen...

Maar, is de kans op zo'n fout nou groot?
Ik spring sinds mei wedstrijden. Welke fouten ik allemaal heb gemaakt? Een weigering (mijn fout), een val (mijn fout), een balk, het niet doorkruisen van de finishlijn (stomstomstom..). Als je net begint, maak je fouten. Maar van je fouten kun je leren.

En dan ben je foutloos in je basisparcours. De spanning stijgt, de barrage nadert. Een nieuwe volgorde van hindernissen, de ene hindernis wel, de andere niet. Verwarring. Hoe zet ik de snelste tijd neer? Of rijd ik op safe; foutloos maar langzaam? 1 op de 10 deelnemers kiest voor alles of niets. Ook ik. Gevaarlijk kort wenden, vanuit stilstand over een meter hoge (en brede) hindernis springen. Mijn pony springt. We vertrouwen elkaar, en dat moet ook. Veelvoorkomende situatie bij tegenstanders:

* We rijden op de hindernis af *
* Ik hoop dat mijn pony niet weigert zoals de vorige keer *
* (*^(*&%^ hij weigert weer! *
* schop, trek, vloek, schreeuw *

Denk je dat je zo'n dier ooit vol vertrouwen op een hindernis af kunt sturen?

Maar hoe ga ik het parcours dan door?
Concentratie, een belangrijke factor. Blijf scherp. Aanrijden, springen, zitten, wenden, springen, zitten, wenden. Níet denken maar doen? Houd je hoofd erbij. Scherp blijven.

Ik neem geen genoegen met een 5e plaats. Ik wil winnen. De eerste plaats wordt niet snel vergeten, de 5e daarentegen wél. Wil je jezelf een kampioen kunnen noemen? Dan heb je ambitie nodig, en niet zo'n beetje ook!

Maar plezier staat voorop. Oja? Als het verschrikkelijk slecht gaat heb ik geen plezier hoor! Prestatie en Plezier gaan in dit geval samen. Toch, dat gevoel dat zo'n sterk dier jou vertrouwt, naar je luistert, voor je door het vuur zal gaan, dat ik onbeschrijfelijk.