Het begon dus al gisteren. Ik wist dat in het vooruitzicht een oefentoernooi van de LRV was, alleen wist ik niet precies wanneer. Ik was er eigenlijk heilig van overtuigd dat dat VOLGENDE week was. Ik dus gister aan mn pa gevraagd en hij: morgen
Dus ik wist dus even om 4uur 's namiddags dat ik de dag erop een oefentoernooi had
. Dan komt het er nog bij dat Evita door omstandigheden(oa het slechte weer 
) een week geen zadel had opgehad. Dus ik nog vlug het zadel opgegooid en een ritje rijden, en 's avonds laat nog even moeten invlechten. Maar toen ik wou gaan invlechten, kwam ik ineens tot de conclusie dat de elastiekjes opwaren. Dus nog vlug ergens een paar oude al 10keer gebruikte en uitgeleurde elastiekjes moeten gebruiken
Dat was dus de dag ervoor. Vandaag wandel ik 's morgens naar de stal toe,zie je ineens dat Evita zich 's nachts lekker heeft zitten rollen in het schaafsel en de helft van de vlechtjes alle kanten op sprongen
Dus eerst nog even alles tegoei moeten vlechten, alles inladen en Evita op de trailer. Wil je wegrijden, gaat Prima ineens van gekkigheid op haar bek(
) Ze was het er blijkbaar niet mee eens dat Evita alleen op stap ging en schoof dan maar lekker onderuit vlak voor de omheining terwijl ze haar beste galop liet zien. Dus eerst nog moeten uitstappen om te kijken als Prima het wel kon redden. Gelukkig had die zich niet geblesseerd en had die klap haar toch wat rustiger gemaakt Dan vertrek je dus fijn, heb je opeens een hele omleiding en kom je later dan verwacht aan. We kwamen om ongeveer half tien aan, en ik moest om twintig voor elf rijden, dus dat viel nog mee.
Dan pak je het paard van de trailer af, kom je tot de conclusie dat je je poetskoffer bent vergeten
Ik had Evita wel thuis vlug wat afgeborsteld voor het grof vuil, maar nu kon ik haar wel niet meer opvegen en dergelijke. Dan stap je dus op en rij je op je gemak naar de oefenterrein, waar overigens maar 3 ringen lagen en er dus plaats genoeg was voor te oefenen. Evita ingereden, ging superfijn, alles 'leek' goed te gaan...
Totdat ik het vreemd begon te vinden dat de mensen in mijn ring een kleine S reden, terwijl ik geen kleine S in mijn proef had
Dus maar eens gaan vragen bij de jury, bleek dat ik een nieuwe proef moest rijden Ik dus in de waan dat ik nog steeds mijn oude proef moest rijden, niemand had mij dus op de hoogte gebracht van de nieuwe proeven, stond daar mooi 
Kon ik dus 3 minuten voordat ik de ring in moest de proef van iemand anders lenen en even doorlezen. Ik kon dus fijn een proef rijden die ik nooit in mijn leven had gereden, laat staan gelezen
Maar ja, het is toch maar een oefentoernooi en alles liep al in het honderd, dus we gaan er het beste van maken. En ja hoor, om het compleet te maken, vergist mijn voorlezer zich ook nog eens. Normaal ken ik mijn proef vanbuiten en rij ik zonder voorlezer, maar nu lag de situatie even anders en las mijn pa de proef maar voor. Zegt hij opeens na halthouden op de X: voorwaarts in arbeidsstap. ik alang afgewend en op de hoefslag. 'euh, nee sorry, arbeidsdraf!'
Op zich viel de rest mee, op de keren na dat ik ineens bruusk mijn paard moest omgooien om nog op het laatste momentje een figuur te rijden of zo en ik niet zo vooruit durfde te rijden uit angst dat ik mijn voorlezer voor zou zijn
Even moeten wachten op de uitslag, ben ik uiteindelijk nog 7de geworden
Vind ik een heel resultaat voor zo een dag En we gaan er nog iets aan toevoegen hoor. Er was dus voormiddag paarden, en namiddag pony's. Hadden diegene die 's nammiddags komen rijden, hun auto's toch niet lomp vlak achter alle paardencamions gezet en zo de hele doorgang versperd
. m.a.w we konden nog niet weg ook. Na een hele hoop rondgevraag en gekeek was er gelukkig een man zo vriendelijk zijn pony even om te zetten, zodat wij tussen 2 wagens door nog haarjuist de weg op konden. tja, pech kan je ook eens hebben hé...
