
Het begon dus al gisteren. Ik wist dat in het vooruitzicht een oefentoernooi van de LRV was, alleen wist ik niet precies wanneer. Ik was er eigenlijk heilig van overtuigd dat dat VOLGENDE week was. Ik dus gister aan mn pa gevraagd en hij: morgen

Dus ik wist dus even om 4uur 's namiddags dat ik de dag erop een oefentoernooi had


Maar toen ik wou gaan invlechten, kwam ik ineens tot de conclusie dat de elastiekjes opwaren. Dus nog vlug ergens een paar oude al 10keer gebruikte en uitgeleurde elastiekjes moeten gebruiken

Dat was dus de dag ervoor. Vandaag wandel ik 's morgens naar de stal toe,zie je ineens dat Evita zich 's nachts lekker heeft zitten rollen in het schaafsel en de helft van de vlechtjes alle kanten op sprongen

Dus eerst nog even alles tegoei moeten vlechten, alles inladen en Evita op de trailer. Wil je wegrijden, gaat Prima ineens van gekkigheid op haar bek(


Dan vertrek je dus fijn, heb je opeens een hele omleiding en kom je later dan verwacht aan. We kwamen om ongeveer half tien aan, en ik moest om twintig voor elf rijden, dus dat viel nog mee.
Dan pak je het paard van de trailer af, kom je tot de conclusie dat je je poetskoffer bent vergeten

Dan stap je dus op en rij je op je gemak naar de oefenterrein, waar overigens maar 3 ringen lagen en er dus plaats genoeg was voor te oefenen. Evita ingereden, ging superfijn, alles 'leek' goed te gaan...
Totdat ik het vreemd begon te vinden dat de mensen in mijn ring een kleine S reden, terwijl ik geen kleine S in mijn proef had




Ik kon dus fijn een proef rijden die ik nooit in mijn leven had gereden, laat staan gelezen

Maar ja, het is toch maar een oefentoernooi en alles liep al in het honderd, dus we gaan er het beste van maken. En ja hoor, om het compleet te maken, vergist mijn voorlezer zich ook nog eens. Normaal ken ik mijn proef vanbuiten en rij ik zonder voorlezer, maar nu lag de situatie even anders en las mijn pa de proef maar voor. Zegt hij opeens na halthouden op de X: voorwaarts in arbeidsstap. ik alang afgewend en op de hoefslag. 'euh, nee sorry, arbeidsdraf!'

Op zich viel de rest mee, op de keren na dat ik ineens bruusk mijn paard moest omgooien om nog op het laatste momentje een figuur te rijden of zo en ik niet zo vooruit durfde te rijden uit angst dat ik mijn voorlezer voor zou zijn

Even moeten wachten op de uitslag, ben ik uiteindelijk nog 7de geworden


En we gaan er nog iets aan toevoegen hoor. Er was dus voormiddag paarden, en namiddag pony's. Hadden diegene die 's nammiddags komen rijden, hun auto's toch niet lomp vlak achter alle paardencamions gezet en zo de hele doorgang versperd

tja, pech kan je ook eens hebben hé...
