Dit smaakt echt naar meer. Een hele cross is echt wel iets anders als trainen heb ik dus gemerkt. Alleen al dat aftellen voor de start, ik had echt een gevoel van: en nou is het echt! Zelfs de dierenartscontrole vond ik leuk ( en Jumpie deed het fantastisch, supernette hartslag erna).Ik had alleen wat problemen op hindernis 3 (die bijenkorven, voor diegenen die ook geweest zijn...) en hindernis 6 (die schapen met die gaffel), daar viel (of eigenlijk stapte ik min of meer) eraf omdat ik mijn beugelriem verloor. Maar daarna ging het verder super, ook de waterbak. Ik was keikapot na de rit (meest van de spanning denk ik) maar na 10 minuten had ik best nog een keer gewild....
.En het meest fijn vond ik nog dat Jumper het conditioneel supergoed aankon. Hij heeft echt nergens een centje pijn gehad (voor diegene die het niet weten, Jumper is vorig jaar heel ernstig ziek geweest en bijna dood gegaan) en ik heb hem zelfs de hele cross in moeten houden, zo fanatiek was ie!
.Kortom ik heb genoten! Volgende keer zeker weer, en als ik al ooit getwijfeld heb of ik door wil gaan met SGW rijden, dan nu niet meer. Eerst een paar keer oefencrossen, en als dat zonder grote problemen gaat en ik mijn wp in het springen heb, dan wil ik echt gaan starten. Ooit in mijn leven wil ik in ieder geval een hele wedstrijd goed uitrijden (tja, mijn eisen zijn niet meer zo hoog, maar ik ben dan ook al bijna 40 ...
). 
Net als Lielle 
Had een stop op de bijenkorven, hij kroop even achter het been, er stond ineens een behoorlijk massief ding voor hem en daar schrok hij wat van 
(daarvoor ging ik heen 
Ging echt super 
. Dus die hindernis nam ie zonder aarzelen. Ik had ook moeilijkheden verwacht bij het onder die auto doorspringen, maar ook daar keek ie niet eens naar. En het water, ook geen enkel probleem, maar dat had ik ook niet verwacht, Jump is gek op water. 
