Zaterdag de cross in Lisse. Met losrijden ging het echt super, toen hij echt van zn vriendje gescheiden werd werd hij behoorlijk zenuwachtig. Maar goed ik vond het al lang kanp als hij uberhaupt 1 hindernis zou springen, ik had bij het parcous verkennen behoorlijk enge sprongen gezien.
Hij kreeg echt vliegneigingen en hij vloog over hindernis 1, een boomstam. Verder naar hindernis 2. Die was wat hoger en hij ging vol op de rem, maar steekt zn hals over de hindernis naar beneden, en uiteraard gleed ik eraf, maar ik nam zn hoofdstel mee. Maar die goedzak bleef staan ook

Bleek dat ik een valse start had, dus opnieuw. Hindernis 1 goed, 2 goed (nu wel

Hindernis 6 was een heksenoog, maar er was een alternatieve route, en die had ik maar genomen, stuurde daarna de verkeerde kant op

Maar goed omgedraait, strobalen weer gesprongen en een hekje. Dan door de doorgang, negen goed gesprongen, 10 goed. 11 was een soort ligbank ofzo, iig van hout iets minder dan 1 m breed en ik gok 30 hoog. Ik dacht dat hij deze nooit zou springen, maar gewoon in 1 keer. Door naar 12, zn plateautje, hij sprong er goed op maar wat help hij moest eraf!! dat bestaat toch niet ,dacht hij. En ging in de achteruit. Gelukkig lukte het wel, maar hij bleef een beetje haken met zn achtervoet leek wel.
Toen hindernis 13, de makkelijkste, nee hoor achteruit, stijgeren bokken, door de boompjes heen, uiteindelijk goed gedaan.
Ik moet zeggen dat ik erg trots was op mn ventje, het ging nog in een lekker tempo ook. Toen de tweede keer, alles ging super, tot hindernis 11, de eerste keer sprong hij met gemak, dit keer niet. Nou voor de helft, hij sprong maar twijfelde en kwam op het banje techt met zn knieen, ik schrok me dood, het zag er behoorlijk eng uit. Maar omdat de volgende deelnemer al was gestart moet ik verder, maar 12 deed hij ook niet meer. 13 wel.
Ik was echt heel trots op hem, en bovendien vond ik het zelf ook supergaaf!
Maar de volgende dag moesten we weer vroeg uit de veren voor de pas de deux (onderling). Wij, Mirjam en ik gingen als boswachters. Het proefje ging wel goed, maar heel niet netjes (slechte houding, niet aan de teugel enz). Maar tot onze grote verbazing waren we 1e! van de 5

Als afsluiting was er een stoelendans, maar Kim, een meisje van 6 heeft een nogal eigenwijze shet, en voor haar hij een beetje te sterk dus ruilden we. Zat daar zn klein meisje op mijn grote D pony. En ik op Spike, daar ben ik trouwens behoorlijk in

Daarna ging ze nog even galoperen op Smiles. Ik ben erachter gekomen dat die pony echt te goed is voor deze wereld. Ze was er niet van af te slaan
