pol013 schreef:Alleen gaan als je kunt winnen werkt voor mij niet hoor.
Je hebt geen enkele invloed op het rijden de paarden van een ander. Je hebt alleen invloed op je eigen paard en je eigen rijden. Dan heb je ook nog eens niet altijd invloed op je punten. Nee hoor, dat is voor mij absoluut de verkeerde instelling.
Ik ga alleerst voor een fijn gevoel: paard wat gezellig meewerkt, dan mga ik voor de punten en dan voor de plaats. Daarna kijk ik naar de combinatie plaatsing/ punten om te kijken hoe ik tegen die punten aan moet kijken. Worden ze weg gegeven?/ zijn ze erg streng?
Ander onderwerp: waarom is dat om zich heen kijken toch zo erg? Als je paard om zich heen kijkt en vervolgens meteen reageert op de hulpen. Ik vind dat een happy athlete ook interesse voor de omgeving moet/ mag hebben zolang dat maar niet ten koste gaat van het reageren op de hulpen.
Ik hou wel een beetje van dat brutale ''even snel kijken waar ik nu weer ben als mijn baas toch even niets zit te doen'' (=groeten)
Ik vind juist van wel. Oké je zal voor een goede proef van de één 161 krijgen en van de ander 170, maar als je correct foutloos netjes rijdt heb je altijd winst.
En reageren op de hulpen is al vanaf binnenkomst aan de orde dus ook met stilstaan. Immers je geeft daar aan dat je wilt STILstaan... niet dat je op de plek rust en daarna een schop geeft om weer vand e plek te gaan.
Maar ja misschien ben ik te perfectionistisch....