Ik zal mijzelf even voorstellen

Mijn naam is Linda en samen met mijn fjord Raika moeten wij nog 1 puntje om M1 startgerechtigd te zijn
onwijs trots op! Zeker omdat dit voor mij allemaal nieuw is. Vanwege een hoop blessureleed in het verleden heb ik nooit echt iets kunnen doen qua wedstrijden (wel tig keren B met winst en eens L1 maar daarna steeds ellende gehad). Na jarenlange ellende ben ik met de grote paarden gestopt en had ik alleen nog mini’s. Maar na een pauze van 5 jaar kocht ik Raika vorig jaar als onbeleerde 4 jarige. We zijn rustig begonnen met zadelmak maken en in de winter hebben we wat B wedstrijdjes doorlopen. In februari 2020, toen wij de overstap naar het L1 wilde maken, sloeg het noodlot opnieuw toe! Raika kreeg koliek. Het was heftig, ze moest met spoed geopereerd worden en daarna volgde nog een heftige periode met complicaties en revalidatie. In Juli 2020 mochten we het rijden weer voorzichtig gaan oppakken.
Raika is inmiddels dus 5,5 jaar maar eigenlijk heeft ze helemaal nog niet zo veel kilometers op de teller staan. Bovendien hebben wij een extra moeilijkheidsgraad vanwege een overgebleven buikhernia. We zijn er nog niet, we moeten nog regelmatig terug naar de kliniek voor controles. Maar so far, so good! Inmiddels zijn we dus alweer L2+9, iets waar ik begin dit jaar niet eens van durfde dromen
En ik ben dan ook extra extra extra trots dat we al bijna M1 startgerechtigd zijn
(ook al zal het nog wel even duren voordat we werkelijk gaan starten, want ik heb nog niet eens een begin gemaakt
) Naast Raika heb ik ook nog een fjord hengstveulen Rixx en een minipaard merrie Jupiter. En zo is mijn voorstelrondje alweer veeeeel te lang geworden, sorry sorry sorry
Ik hoop dat ik alvast mag meekletsen en een graantje kan meepikken van alle tips en tricks

leuk dat je hier ook mee komt praten


hoe hebben ze het voor elkaar gekregen....

) verder zit er met galop-stap draf tussen. Meneer trok even zijn eigen plan. En valt hij 1x uit de contra omdat hij wat spanning kreeg. Kon dat wel goed herstellen. Dat waren de grootste fouten wel. En gingen ook dingen erg fijn. Het gaat nu geen 195+ worden maar hoop heel erg op dat laatste puntje. Ben er zenuwachtig van
wel lekker om je was gevouwen terug te krijgen haha!
ik voelde me erg gehaast omdat mijn filmer te vroeg was en ik daardoor maar 10 minuutjes heb los gereden en daarnaast zitten we eigenlijk net op een moeilijk punt in training, dat ik haar nu écht meer bij elkaar wil krijgen, waar ik soms lelijk protest op krijg (lees; pony onbestuurbaar aan de loop en heeft nu ook door dat ze mijn been tegen het hek kan pletten...) dus zeker niet de beste proef, maar hopelijk goed genoeg
Volgende keer mijn vernagelde laarzen en dan pats met het spoortje
begin januari gaan ze naar Petrie voor reparatie 


En ik hoop dat je laarzen gemaakt kunnen worden..