Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Vind het sowieso wel dom als mensen zo jaloers gaan doen op wedstrijd, zorg gewoon dat je beter rijdt als je wil winnen in plaats van iemand anders de grond in te trappen
de lesgeefster staat wel wat bekend als 'iemand die niet wedstrijdgericht traint' maar snap niet zo heel goed wat daarmee bedoeld wordt.
Deed iig wel pijn, dat was duidelijk zeg maar. Trok gelukkig qua pijn wel redelijk bij en nu (2,5 week later) is de bult ook weg en kan ik er weer volledig aan zitten.
als ik soms de struggles van MWM lees tel ik echt mijn zegeningen. Hier pcs, aka nooit meer volledig hersteld na een hersenschudding. Maar gelukkig laatste jaren redelijk stabiel en veel kan weer, alleen qua coördinatie merk ik het met rijden nog wel en 'gewoon' in belastbaarheid, prikkels, etc. Maar als ik jullie verhalen lees dan klaag ik echt niet.
Maar pech is bij ons een zekere zaak, minimaal eens per maand is er wel iets
waardoor paardlief er ook geen bal van snapt, hele praktische tips meegekregen en op het einde van de les ging het heel wat beter. Verder heel veel gewerkt op overgangen en de aanleuning, ik moet net wat sneller en gevoeliger worden in mijn hulpen. Ik ben nu vaak gewoon lange rechte lijnen aan het rijden 'op zoek naar ontspanning' en ik mag net wat actiever aan het werk gaan. Dus, dat smaakt naar meer
Ze zei wel dat ie goed rechtgericht was, heeft dat rechtdoor rijden toch nog iets uitgehaald

Kiwiaa schreef:Ik schrik er toch ook een beetje van hoeveel mensen met een beperking doorbikkelen omdat ze zo gepassioneerd zijn, super knap!
als ik ff goede oefening voor elkaar krijg dan is mijn houding helemaal waardeloos, of het is toch met te grote hulpen gereden of <vul maar war in> Er is nog niemand beter geworden door zulk nutteloos gemopper, ik weet het
maar ik heb dan toch zoiets in mijn achterhoofd van f*ck it, misschien had ik iets anders moeten doen in het leven... Wat op zo'n moment niet helpt is dat bijna iedereen op mijn huidige stal (op mij na dus) internationaal rijdt en heel luchtig doet over dingen waar ik niet eens van durf te dromen, en daar zit ik dan als een manegekind tussen allemaal grote mensen
En ik heb niet eens het excuus dat mijn paard iets tekort komt of te moeilijk is ofzo, want Henk heeft genoeg kwaliteit ook volgens de grote mensen
en is verder echt het liefste en meest werkwillige paard van de wereld. Dus alles wat ons als combinatie niet lukt is puur mijn onkunde, wat ik van hem vraag is precies wat ik krijg zeg maar, en dat is soms erg confronterend.
En technisch gezien is elke goede ruiter ooit een beginner geweest, I know

Maar ik word wel blij van paardrijden en ik vind dat ik toch elke keer een stapje vooruit ga, dus zolang je motivatie hebt en niet met een rotgevoel naar je paard gaat, alles goed toch!
Maarja, dat gaat altijd zo zijn he, ik probeer nu gewoon niet meer te veel naar anderen te kijken en te vergelijken, ook niet iedereen heeft dezelfde kansen, of energie/ruimte om kansen te maken... ook op wedstrijd zelf, ik trek me niet veel aan van de klassering en kijk vooral naar wat ging er goed en wat niet goed, en probeer het elke keer een beetje beter te doen. Hiro is ook zo'n paard dat gewoon lief en braaf is, en waarvan ik het eigenlijk enkel juist moet vragen. 
Ik kan tussendoor wel op een ander paard verder lessen dus dat is wel fijn.