NoekAa_ schreef:Ach joh, ik had ook eens met mijn echte dressuurknol (niet duur trouwens; opknappertje) voor twee vergelijkbare proeven bij de ene jury eerste plaats en twee winst, bij de andere 21e plaats en de trotse vermelding "die heeft bij mij niet eens winst gereden" tegen het andere jurylid gedurende de prijsuitreiking.
Kán, smaken verschillen. De ene jury houdt van een gedurfde proef de ander ziet liever een braaf gereden proef.
Tuurlijk wordt je met je pony vergeleken met een paard; wat wil je dan... "ahhh die heeft een poownie; nou.. Tien bonuspunten voor de moeite" Wie weet tref je volgende keer een jury die je twee winst geeft voor dezelfde proef. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Je zou naar de knhs kunnen mailen, maar vraag me af wat je daarmee zou bereiken. Je moet niet zo zwaar wegen aan één wedstrijd één jurylid. Volg ook je eigen gevoel. Jij vond het goed gaan, dan was het een goede wedstrijd.
Jammer dat de jury het niet met je eens was, dan kun je je afvragen of je wellicht iets te optimistisch naar je eigen rijderij hebt gekeken, of dat de jury de proef gewoonweg niet winstpuntwaardig vond en dan hoop je dat je protocol je daarin duidelijkheid kan geven en zo niet, jammer maar helaas.
Op naar de volgende wedstrijd!
Ja maar zoals jij aangeeft zijn toch echt dingen waarvan ik denk: Dat klopt niet..
)
Het is maar één wedstrijd, misschien heb je volgende keer een ander jurylid en punten die meer met je eigen beleving overeenkomen
heb nog even gezegt dat ik het er niet mee eens is en het belachelijk is maar de enige reactie was "bitloos hoort niet in de ring "
.
Je kan het een beetje vergelijken met dat je een paar minuten lang naar een rood vlak staart, kijk je vervolgens op een wit papier dan zie je voor een aantal seconden nog steeds een rood vlak. Ik denk dat je beoordeling heel anders uitgevallen was als de andere ruiters ook een L2 proef hadden gereden.
. Ik was echt boos en de jury zat er nog en ik vroeg en publiek of ze niet twee namen door elkaar had gehaald. De oude jury man, nam het voor me op want iedereen keek me meewarig aan zo van: "mams kan niet tegen haar verlies". Hij zei heel luid, dat mijn dochter een keurige proef had neergezet en dat het niet zo kon wezen dat ze als laatste geëindigd was.
