Eigenlijk is het verschil heel subtiel. Lesgever 1 wil een zekere "druk"/constante "druk" op beide teugels.
Bij lesgever twee is de bedoeling dat het contact zo licht is, dat je eigenlijk enkel het gewicht van de teugel in je hand hebt. Dus niet doorhangen, contact, maar geen druk. Ik voel de mond maar niets meer (of minder overigens.) en de wijze waarop dat bereikt wordt ook. Beide noemen het "weerstandbiedende hand" maar bij lesgever twee: zo snel Sam afbuigt gaat de hand naar voren en dán pas been er aan en weer meer voorwaarts (niet meer drijven dan je vanvoor kan loslaten zeg maar) terwijl lesgever een begint vanuit goed voorwaarts gaan. Dus van achteren naar voren, wat absoluut goed is maar bij sam werkt "achter-voor-achter.... gelijkmatig" gewoon beter. 
Nu ben ik niet zo heel goed in het neertypen dus ik hoop dat het juist over komt.