Ooit heb ik in bit een stuk gelezen over een jong meisje jaar of 11/12 was ze en was ook fanatiek bezig met rijden. Super pony en hoog in de dressuur. Hartstikke leuk maar voor vriendjes en vriendinnetjes had ze geen tijd!? Dat vond ik dan wel weer sneu, maar ze wilde het echt zelf (stond in het boekje dan
) Dat was dus geen tutte meer met de pony s. En over hangen en trekken....Er zijn ook genoeg volwassene die wedstrijden rijden en hangen en trekken!




) hoop ik het bij haar beter te kunnen bepalen, immers: ik ken haar karakter, mijn karakter en de huiselijke omstandigheden. Ik heb het vertrouwen dat andere ouders dat ook kunnen en ga er vanuit dat 99% van de ouders hun kind laten rijden omdat hun kind het leuk vindt en slechts een enkeling een tegenstribbelend kind op de pony sleurt. De kinderen die alleen uit extrinsieke motivatie rijden, zullen vanzelf weer stoppen, al is het maar in de puberteit als ze hun eigen persoonlijkheid meer gaan ontwikkelen en denk ik dat de eigen beleving vooral is: 'Ik vind paardrijden niet leuk
dus die zal het worst wezen of ik eerste ben of laatste (ze vindt het leuk voor me natuurlijk, maar meer ook niet).