Bokt.nl

Elise88 schreef:

dan hebben ze bij het springen toch ook de afweging meoten maken tussen wel/niet toestaan ..? wat waren daar dan de argumenten voor?
bij de klassieke dressuur zal het ongetwijfeld gecompliceerder liggen .. dat wel.

runningkawa schreef:

Bij dressuur is het eigenlijk laten zien dat je met een bit om kunt gaan en daar in harmonie je paard kunt rijden.
Dat het paard zich niet ontrekt aan de teugelhulpen door de te grove hand.

Visconti schreef:

runningkawa schreef:

Bij dressuur is het eigenlijk laten zien dat je met een bit om kunt gaan en daar in harmonie je paard kunt rijden.
Dat het paard zich niet ontrekt aan de teugelhulpen door de te grove hand.

Het is wel grappig om te vertellen wat de bedoeling was achter de regels, maar het gaat erom hoe ze uiteindelijk door de deelnemers worden uitgevoerd. Zo word een spoor gezien als verfijning, en een zweep is er gewoon om je paard aan de loop te houden. Beide doeleinden worden dus vaak verkeerd gebruikt, want ook een zweet kan er zijn voor de verfijning en de spoor om je paard aan de loop te houden. En dan heb je een regel dat je niet meer met zweep mag rijden, wat zie je vervolgens: Inrijden met lange dressuur zweep en netjes om de ring heen rijden om vervolgens enkele secondes voor dat de proef officieel begint de zweep te laten vallen. Dan word zo'n regel toch compleet verkeerd begrepen? En zo zie ik het helaas ook bij het bit, het bit is bedoelt met verfijning maar tegenwoordig word het bit gezien als "het" middel om je paard mee in bedwang te houden. Erger nog, het verbieden van hulpteugels in de proef word in het inrijterein absoluut niet serieus genomen, het hele idee ontbreekt. Het gat er gewoon om dat er een net proefje word gereden, hoe en met welk hulpmiddel interseert de meeste geen zak.

Over het niet kunnen vastpakken van het bit: Het vast pakken van het bit is een extreem teken van protest en pijn hebben van het paard. Ook bij incorrect gebruik van het bit hoeft dit zich nog niet voor te doen, helaas pikken sommige paarden veel en veel te veel. Als je je een beetje verdiept in bitloze hoofdstellen zul je merken dat er sommige hoofdstellen eigenlijk "te zacht" zijn om een paard werkelijk te houden. Neem nou bv mijn Dr. Cook hoofdstel. Ik heb daar een dik bontje op de neus zitten en mijn paard reageert daar super op als hij wil. Wil hij niet dan heb ik een serieus probleem. bitloze hoofdstellen die te scherp in werken moeten imo ook nooit worden toegestaan (ik doel hier op de hackamore, touwhalster, CRB etc) Dat zou alleen maar slechte reclame zijn.

Citaat:

Bij dressuur is het eigenlijk laten zien dat je met een bit om kunt gaan en daar in harmonie je paard kunt rijden.
Dat het paard zich niet ontrekt aan de teugelhulpen door de te grove hand.

Citaat:

Wat ik nu vaak proef is, bitruiters zijn trekkers en rijden met alles verkeerd
Bitloos zijn zeer goed, ook betreft sporen ed.
En dat is natuurlijk niet waar

Citaat:

Dat bedoel ik echt niet te zeggen. In elke tak en elke groep vind je goede en slechte ruiters. Het enige wat ik een beetje mis bij veel mensen is zelfkennis. Ik weet bv van mezelf dat mijn houding bagger is en dat mijn benen lang niet altijd stil genoeg liggen (wel tijden dressuur met niet met ritten langer dan 4 uur) dus zou ik nooit sporen omdoen. Maar wat ik steeds vaker tegenkom is dat nauwjuist de mensen die "het niet kunnen" naar deze hulpmiddelen grijpen.

Omdat ik, net zoals elk mens ook een filter van zelfbescherming in mijn kop heb zitten probeer ik gewoon met zo min mogelijk dingen mijn paard voor elkaar te krijgen. Wie geen sporen draagt kan zijn paard niet lek prikken, wie met halsring rijd kan zijn paard het neusbot niet breken etc etc.