Het gedonder begon al direct met het opstappen, dat deed ze in principe braaf maar vanaf het moment van wegstappen wist ik het al. Ze liep ze enorm te poedersuiker, continu schrikken van niks en wegspringen. Kop in de lucht, scheef lopen en uiteindelijk was ze zo aan het kloten dat we alleen nog maar achteruit gingen. Normaal gezien vind ik dat best eng, omdat ze soms heel hard achteruit wil gaan en dan gaat zitten (laten vallen). Maar mijn instructrice heeft me goed geholpen en met heel veel zuchten, tot tien tellen en zelf rustig blijven gingen we weer vooruit. Ze heeft dit de hele les nog blijven proberen, maar ik durf er steeds meer aan te rijden. Ze is nog minstens 3 keer random opzij gesprongen omdat ze 'iets' zag. Ze zoekt gewoon oliebol om op te zeiken
Uiteindelijk konden we aardig wat nette voltes draven en redelijke overgangen maken, tot ze ineens echt pissed op mn been werd en een huge bok gaf
We zaten allebei van what the fiets doet ze nu. Uiteindelijk kon ik er wel om lachen
Na een half uur zeiken was ik er echt klaar mee en heb ik haar een paar keer echt vooruit getrapt. Het is echt een spelletje van haar omdat ze weet dat ik met zadel wat minder zeker rij, daar gaat ze dan gebruik van maken (achteruit lopen). Dus hier gaan we heel hard aan werken! Toch wel trots dat ik doorgezet heb met de les en mijn eigen spanning heb overwonnen
Ik weet nu ook beter dat ze niet zomaar ineens gaat zitten als ze in de achteruit gaat en dat ik haar zelf ook prima in de achteruit kan zetten tot ze het zat is. We hebben nu dus meerdere oplossingen om het achteruit gaan tegen te gaan, zolang ik zelf maar rustig blijf en gewoon doorzet. Anders gaat ze dus misbruik maken van mijn spanning. Vanaf nu gaan we lekker weer wekelijks lessen!
Heb echt geen idee hoe we het gaan doen.
Heel veel succes alvast! Je rijfoto's buiten de laatste om, zien er netjes uit
Fijn dat het met zadel weer goed ging.
Wel fijn dat je met een strenge jury alsnog winst hebt gereden!
die mij bekend voorkomt... Ahum haaha!