KasparovX schreef:Van mij mag bitloos toegestaan worden op alle wedstrijden. Ik kan het beide, maar geef de voorkeur aan met bit op dressuurwedstrijd. Het zou wel handig zijn als ie een keer naar de tandarts is geweest of zo, dat je dan gewoon een keer bitloos kunt starten. En als een ander de voorkeur geeft aan bitloos starten heb ik daar geen probleem mee. Ik denk wel dat ze wat teksten moeten aanpassen in de omschrijving van de reglementen en jury/instructeursopleiding, alles waar het woord bit in voorkomt.
Goed van je dat je de KNHS en FEI benaderd hebt!
Er kan met dispensatie bitloos gereden worden, dus als het een keer moet wegens mondprobleem, dus ik snap niet dat het dan zo moeilijk is om het algemener toe te laten, omdat die paarden toch ook gewoon gejureerd worden.
Verder is het inderdaad zaak om dingen waarin "bit" voorkomt gewoon aan te passen, zo lastig is het niet.
Bv in de definitie van aan de teugel gaan:
Een paard gaat aan de teugel als:
het op een rechte lijn recht gaat en in een wending buigt en kalm, gehoorzaam en harmonisch, ongedwongen en met beheerste drang naar voren onder de ruiter gaat.
De achterhand is meer of minder ondergebracht, de hals is meer of minder opwaarts gebogen, de nek is het hoogste punt van de hals, de oren staan even hoog en de neus is meer of minder voor de loodlijn, nooit erachter.
De teugels zijn gelijkmatig gespannen, waarbij het paard het bit aan beide kanten evenveel aanneemt zonder knarsen of de mond overmatig te openen *of de neusdruk accepteert zonder knikken of schudden*(of iest in die strekking).
Het paard gehoorzaamd onmiddelijk de kuit-en teugelhulpen, de bewegingen worden licht en verheven.
Het is een minime aanpassing en je ziet meteen ook dat de aanleunig gewoon hetzelfde blijft beoordeeld. Nl oa gelijkmatige spanning en geen verzet tegen de teugelhulpen....
Het vergt echt geen nieuwe opleiding of verandering van ideeën daarover bij de jury!!!
Daarbij, eerlijk gezegd wordt er nu ook niet zo streng gekeken naar de aanleuning. Veel paarden lopen alleen met de mond dicht omdat de neusriem is aangesnoerd, niet omdat er nou zo'n fijne aanleunig is en de ruiters worden daar niet of nauwelijks op bestraft tot in de hoogste regionen aan toe. Maar dat is een ander verhaal. Maar ik zie dus niet in waarom een punt maken van iets dat er eigenlijk niet is. Aanleuning hoeft niet via de mond.
Asl je het hebt over hoofdstelloos rijden, heb je pas een werkelijk probleem wat definitie aanleuning betreft....
Het gaat nog altijd om het gehele plaatje en het uitoefenen van de oefeningen en niet om hoe de communicatie naar het hoofd exact gaat.
De regels dateren uit een tijd dat bitloos rijden niet gewoon was (1921), maar kunnen best aangepast, precies zoals het arsenaal bitten dat is toegestaan ook steeds wordt aangepast...
Laatst bijgewerkt door Lusitana op 23-06-11 13:32, in het totaal 1 keer bewerkt