SG1985 schreef:Wow, wat een reactie @Janine1990!
Hier kan ik wat mee, je hebt mij aan het denken gezet! ...
Ik ben geen manegeruiter zoals je die verwacht in de lessen. Had altijd al op een eigen paard privélessen van een instrcuteur *geen manage-begeleiding.
Wel is een 4 jarige sensibele merrie een ander verhaal dan een 16 jarige M2-ruin met alle knoppen erop.....
Ik heb al je punten even opgeschreven en heb besloten gericht te gaan trainen de komende 2 maanden. Gewoon een proef 5 en proef 6 van de B. Naar wedstrijden te gaan kijken, en mee te gaan met andere op stal. Daarnaast ga ik mijn rijden laten filmen en beoordelen door andere dan mijn instructeur.
Graag gedaan, dat is mijn bedoeling.
Ik heb ook jaren op het wedstrijdterrein rond gelopen zonder dat ik een geschikt paard had. Ik had korte tijd een geschikt paard, maar mijn instructrice gaf aan dat ik er zelf nog niet klaar voor zou zijn. Geen wonder, ik was 16 en superpuber. No way dat ik op wedstrijd had gekund.
Maar ik deed wel veel ervaring op in de wedstrijden, zonder er zelf maar één te hebben gereden. Dat zorgde ervoor dat ik mijn eerste wedstrijd een paar jaar later wel meteen kon afsluiten met een dikke winstpunt en een tweede prijs! Met nog veel ruimte voor verbetering.
Maar het motiveert in ieder geval wel. En dan blijven voor mij persoonlijk wedstrijden leuk.
Ik kan me voorstellen dat er genoeg mensen zijn die wedstrijden op een hele andere manier willen beleven. Ik ga voor punten en prijzen, niet ten koste van mijn paard, maar ik ga daar wel voor. Dat schijnt ook iets menselijks te zijn, competitiedrang. En juist daarom moet je voor jezelf bepalen met welk doel jij op wedstrijd gaat. Waarom je nu zo graag op wedstrijd wilt.
Want dan pas kan je voor jezelf bepalen of je er klaar voor bent. Als jij meer voor de gezelligheid gaat, dan neem je snel genoegen met 180 of regelmatig 178.
Persoonlijk vind ik wedstrijden niet gezellig van zichzelf. Ik kom wel veel bekenden (mensen die ik ken) tegen, ze groeten niet allemaal even gezellig. De een is bloedzenuwachtig en de ander gewoon compleet gefocust op wat er te doen staat en merkt je niet eens op. Gezelligheid ervaar ik meer op stal. Op wedstrijd moet je het zelf gezellig maken. Maar meestal is het naar de wedstrijd toe rijden, betalen, opzadelen, rijden, afzadelen, paard op de trailer en punten ophalen. In mijn geval moet ik bijna elke wedstrijd wachten op de prijzen (op één wedstrijd na dit jaar), dat is veel wachten. En je bent niet constant met je paard aan het knuffelen hoor. Meer patat eten en drinken bij de snackwagen
Gelukkig heb je niet echt manegebegeleiding gehad, maar je kent dus wel alleen de manegebeoordeling (FNRS). En die was vast hoog met een paard waar alle knopjes op zaten
Kan ik er vanuit gaan dat je niet veel verschillende paarden hebt gereden? Afgaande op dit verhaal...
Een vierjarige merrie is inderdaad wel wat anders dan een 16-jarige ervaringsdeskundige. Die laatste laat zichzelf niet zo snel meer van de wijs brengen. Dat maakt je vierjarige niet meteen sensibel, meer gewoon onervaren en daardoor snel van de wijs gebracht. Als je niet de volledige controle hebt over je lichaam, of even kort uit balans raakt. Dan reageert een jonkie daar over het algemeen wel op. Leren ze alleen maar van, denk ik persoonlijk. Tenzij je paard na acht keer hetzelfde nog steeds als een raket er vandoor gaat. Dan is het inderdaad wel een sensibel dier.
Ik vind dat je hier een goed plan neer hebt gezet! Zo ga je het wel helder krijgen voor jezelf!
Zet 'm op!