Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-07 11:12

Fjord v.s. warmbloed

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-07 11:12

Voor mijn vereniging schrijf ik vaak stukken in het verenigingsblad. Deze keer gevraagd of ik wilde schrijven over hoe dat nou is om met een fjord tussen de warmbloeden te starten. Daar ben ik van de week maar eens even voor gaan zitten.
Wilde het stukje even met jullie delen.

Hoe is dat nou met een fjord tussen de warmbloeden?

Dat is toch wel de vraag die ik heel vaak te horen krijg.
Hoe is dat nou met een fjord tussen de warmbloeden, word je niet benadeeld? Heeft een jury daar nou een vooroordeel over, hoe kijken andere ruiters nou tegen je aan?

Tja, hoe is dat nou met een fjord tussen de warmbloeden?

Een jaar of 5 geleden ben ik met Taco in de B begonnen en toen heb ik toch wel gemerkt dat mensen daar even aan moesten wennen. Destijds zag je nog niet veel fjorden in de sport en al helemaal niet hier in de regio.
Maar om nou te zeggen dat ik daar raar op aangekeken ben, niet echt. Het zijn meer de warmbloeden die vaak raar kijken. Want fjorden zijn hele enge gele monsters met stekels *sommige paarden rennen werkelijk waar met hun staart tussen hun benen weg*.

In de loop van de jaren heb ik heel veel opmerkingen gekregen van publiek omdat Taco en ik toch niet een alledaagse combinatie zijn.
Heel veel leuke, wat minder leuke, en hilarische opmerkingen. Om maar even een hilarische op te noemen is een veel gestelde vraag hoe ik nou iedere keer voor een wedstrijd die zwarte streep zo mooi in zijn manen geverfd krijg. Maar de mooiste blijft toch wel: kan dat, dressuur rijden op een fjord?!
Sommige opmerkingen blijven je altijd bij, andere vergeet je. Maar ik kan toch wel stellen dat ik veelal positieve opmerkingen krijg. En dan niet alleen van het publiek maar ook van de jury.

Maar het gaat natuurlijk om het eigenlijke rijden, niet op het commentaar wat je krijgt buiten de ring om.
Vaak krijg ik toch de vraag of ik niet vele malen harder moet werken met een fjord om tegen de mooie ik-kan-mijn-benen-tot-aan-mijn-neus-zwaaiende warmbloeden op te boksen. Ik kan daar heel kort in zijn: nee dat hoef ik niet.
Natuurlijk kan ik nooit een even hoog cijfer krijgen voor een midden en/of uitgestrekte draf maar Taco is weer sterk in heel andere dingen.
Een correcte schouderbinnenwaarts blijft een correcte schouderbinnenwaarts, of je paard nu een ruime draf heeft een meer een ponygang.
Het belangrijkste is dat je paard in de basis goed bevestigd is zodat je een nette proef neer kan zetten. Bij Taco is dat het geval en ik kan al mijn overgangen en figuren keurig op de letter rijden. Hij beweegt wellicht een stuk minder spectaculair maar een spectaculaire beweging kan ook nadelen hebben. Paarden met veel beweging maken bijvoorbeeld sneller een taktfout.
Uiteindelijk zal ik het af leggen tegen een paard met de mooie beweging die ook een keurige proef aflegt. Als ik dan vraag of ik even de protocollen mag vergelijken komt dit verschil bijna altijd terug uit de midden/uitgestrekte gangen maar niet in de andere oefeningen.

Maar de meest gestelde vraag is toch wel of ik mezelf niet suf heb moeten trainen om Taco op dit niveau te krijgen.
Stiekem moet ik altijd wel een beetje lachen om deze vraag omdat veel mensen denken dat Taco een heel strak trainingsschema heeft terwijl dit verre van is.
Nee dus, ik hoef me niet suf te trainen.
Mijn geheim, zeg ik altijd, is afwisseling. Taco is “bekend” van de dressuur, maar hij kan nog veel meer. Hij loopt aangespannen, springt, loopt wel eens een cross, maakt buitenritten en werkt in de lange lijnen. De afwisseling houdt hem blij en daardoor wil hij heel graag werken.
Natuurlijk moet ik met de training rekening houden met bepaalde eigenschappen van de fjord maar dit moeten ruiters met een warmbloedpaard ook. Mijn belangrijkste aandachtspunt ligt bij de lengtebuiging. Daardoor krijgt Taco grotendeels basiswerk op zijn bord. Van achteruit naar voren en veel, heel veel, buigwerk.

Grappig vind ik eigenlijk dat nou nooit iemand aan mij vraagt of ik niet in het voordeel ben met een fjord. Stiekem vind ik namelijk soms dat ik dit wel ben.
Als ik om me heen kijk op een wedstrijd en zie hoeveel moeite sommige mensen moeten doen om hun paard langs een lichtvlek te krijgen of langs een vreemd object wat in de hoek staat kan ik altijd opgelucht ademen. Mijn Taco kijkt namelijk nergens naar. Taco is geen slome sukkel, dat zeker niet, maar als hij iets eng vindt en ik zeg dat het goed is dan is het goed. Een fjord is nou eenmaal een stuk koeler in zijn hoofd.
Ik kom op wedstrijd vaak mensen tegen die echt hun handen vol hebben aan hun paard. Die paarden hebben wel degelijk de capaciteit maar vaak komt het er in de proef door spanning helaas niet uit zoals het kan. Als je binnenkomt met een prachtig paard met geweldige beweging heeft een jury toch een bepaald beeld en verlangen waar je in de proef aan zult moeten voldoen. Als ik de bak in kom is er vaak toch het idee dat een fjord minder geschikt is voor de dressuur, ik hoef dus niet aan een bepaald verlangen te voldoen, ik begin blanco.
En als blijkt dat deze fjord dan toch wel degelijk beschikt over een goed staaltje dressuuraanleg durf ik toch wel te zeggen dat een jury daar vaak vol lof over kan zijn.

Dus op de vraag hoe het nou is om met een fjord tussen de warmbloeden te starten kan ik eigenlijk niet anders antwoorden dan: geweldig!