Boktnaam: Deniseee96
Naam hond(en): Ollie
Ras: Labrador (wel een kleine slag, ze weegt maar 20kg)
Leeftijd hond: 8 jaar (januari 2016)
Allergieën of andere dingen waar rekening mee moet worden gehouden: Geen granen. Ollie heeft geen tanden of kiezen meer, dus kan niet kluiven. Brokken eten en speeltjes vastpakken gaat prima.
Top lijst voor mijn hond(en): Wij zijn blij met alles, nieuwe voertjes om te proberen, snuffelspelletjes, grappige hebbedingetjes. Ik varieer graag in wat ik haar aan extra's geef, naast/ bij haar gewone brokken, dus ook voerverrijking, likmatten, toppers etc vinden we leuk! Qua speeltjes lijkt ze de voorkeur te hebben voor zachte, makkelijk vast te pakken materialen, maar ze sjouwt ook weleens rond met zo'n olijfwortel.
Flop lijst voor mijn hond(en): Bijna alle soorten gewone kluiven, kauwstaafjes en snacks (gedroogde oren etc), dat krijgt ze gewoon echt niet weg, of ze probeert het in 1x door te slikken. Hele harde/ scherpe voertjes of brokken die veel groter dan gemiddeld zijn gaan ook niet. (voor de beeldvorming: ze krijgt nu brokken van Wolf of Wilderness, die zijn 15mm doorsnee, dat gaat zonder problemen.)
Leef je uit:
Schrijf hier alles wat je kwijt wilt over je hond(en):Ollie is als herplaatser met 9 maanden bij ons gekomen, wij hadden toen al een labrador van 1,5 jaar, Mabel. Mabel en Ollie waren razendsnel een echt duo, Hepie en Hepie. Ollie had een flinke achterstand toen ze bij ons kwam, ze was niet/ nauwelijks gesocialiseerd en kende echt helemaal niets, zelfs haar eigen naam niet. Daar hebben we de afgelopen jaren ontzettend hard voor gewerkt, en ze is uitgegroeid tot echt een geweldig lieve, leuke en grappige hond. In 2020 ben ik begonnen met de opleiding tot Kynologisch Instructeur, en in dat jaar ben ik ook les gaan geven op een hondenschool hier in de buurt. Dat doe ik nog steeds, 5 dagen in de week, maar tegenwoordig als ZZP-er. (de naam van mijn bedrijf is via PB te krijgen, ik wil hier nog een klein beetje de schijn van anonimiteit ophouden haha)
Medisch gezien hebben beide dames vaak pech gehad, ze zijn geen familie van elkaar, maar hadden wel dezelfde gebitsaandoening. Bij hele kleine hoeveelheden tandsteen ontstonden er al heftige ontstekingen in het tandvlees, en eigenlijk is het enige wat je dan kunt doen is de probleemgevende tanden en kiezen weghalen. Dat is niet in 1x gebeurd, maar de afgelopen jaren zijn er steeds een aantal verwijderd, waarna het probleem weer terug kwam etc etc. Bij Ollie zijn in januari dit jaar de laatste kiesjes weggehaald, nu heeft ze een heel leeg bekkie. Je ziet er weinig van, alleen als ze moe is komt haar tong steeds vaker tevoorschijn.
Ik ben 3 jaar geleden het huis uitgegaan, en Mabel en Ollie zijn met mij meegegaan. Dat was zeker niet altijd makkelijk, 2 honden in mijn eentje, die allebei wel een gebruiksaanwijzing hadden, maar met z'n drieën hebben we onwijs veel mooie en leuke dingen gedaan.
Oktober vorig jaar zijn bij Mabel 2 tumoren weggehaald, in december was de kanker terug en februari dit jaar hebben we haar in laten slapen.
Vanaf het moment dat ik wist dat Mabel niet heel lang meer had, heb ik met Ollie veel geoefend met alleen zijn, alleen mee op pad gaan, om te zorgen dat ze niet ineens op eigen poten hoefde te staan als Mabel zou overlijden. Daar hebben we veel baat bij gehad, ze is ook bij het inslapen aanwezig geweest, en ik heb eigenlijk geen veranderingen in haar gedrag gemerkt. Ook in haar eentje doet ze het hartstikke goed, in huis is ze wel wat rustiger, ze speelde altijd al liever met Mabel dan met ons, dat mist ze nu wel denk ik. Mede daarom staan we dus ook op de wachtlijst voor een pup. Dit keer geen labrador, maar een kortharige Schotse Collie. Het teefje zou eigenlijk in mei loops moeten worden, maar ze laat nog even op zich wachten.
Ondertussen vermaak ik me met Ollie ook prima, één hond heeft ook zo z'n voordelen. Ik probeer minstens 1x per week naar een losloopgebied te gaan zodat ze zich daar kan uitleven en ook contact kan hebben met andere honden. Loslopen is iets wat we maar heel weinig deden, ik durfde dat zelf niet zo goed, en Ollie kon soms erg onvoorspelbaar zijn in haar reactie op andere honden. We hebben er veel mee geoefend, ik kan haar veel beter lezen, en lijn haar gewoon aan als ik te zenuwachtig word, waardoor onze losloopwandelingen zo veel meer ontspannen zijn! Stiekem is Ollie hartstikke sociaal en beleefd, ik moet haar alleen bij kleine hondjes helpen en begrenzen, dan kan ze wat doorslaan in enthousiasme.
Verder lopen we vooral heerlijke snuffelrondjes door het dorp, waarbij ze regelmatig zelf de weg mag kiezen. Ollie gaat eigenlijk altijd mee naar mijn werk, zodat ze voor en na de lessen nog even lekker over de velden kan scharrelen. Ik gebruik haar ook regelmatig in de lessen, zeker bij pups, om te oefenen met een hond als prikkel, maar ook in het contact maken en netjes leren spelen. Als er nog spullen staan die ik moet opruimen, maken we daar vaak ook nog even gebruik van. Balans en coördinatie vindt Ollie het allerleukste wat er is, daar is ze dan ook ontzettend handig in en heeft ze veel zelfvertrouwen in gekregen.
Als echte labrador is Ollie ook dol op water en zwemmen, om zich vervolgens thuis op mijn bank droog te rollen. Meestal ben ik op tijd om haar badjas nog aan te trekken
Foto? Niet verplicht, wel leuk!
Plaats deze niet ín de quote maar erbuiten!
