Geplaatst Dus zo gedacht, zo gedaan
Tijdens het opstappen keek hij me echt zo aan van he wat ga je nu weer doen ??? Maar hij ging er niet gelijk vandoor ofzo vanwege de vlag. Toen ik eropzat, hem overal anageraakt met de opgerolde vlag en hij vond bijna alles wel best en als ie het niet zo fijn vond of beetje eng, trilde ie een beetje of keek weg. Maar hij wende overal aan en na wat gestapt te hebben en de opgerolde vlag flink heen en weer gezwaaid te hebben etc, de vlag uitgerold. Hij vond het eerst eem beetje vreemd en wilde iets doen, maar kon niet beslissen wat, dus ademde eens diep en bleef rustig. Toen ging eigenlijk alles achter elkaar gelijk goed en ik kon de vlag overal houden, zwaaien, heen en weer slaan in de lucht, over zn hoofd leggen, langs zn kont ne hoofd draaien. Ondertussen stond er een behoorlijke wind en de vlag sloeg zo af en toe voor zn ogen en/of over zn oren, dit vond ie totaal geen probleem.
Zo kwam ik weer op het idee om hem te blinddoeken. Ik had hem wel eens naast me gehad met mn sjaal om zn ogen en toen volgde hij me ook braaf, zelfs in draf. Wat ik al wel verwachte gebeurde, hij liep stevig door en reagerde veel beter op de teugels die al die tijd in een hand zaten (links of rechts, ik wisselde af, ook qua vlag) Ook een drafje ging redelijk goed. Dit keer bedoel ik trouwens met blinddoeken dat zn ogen en oren gewoon bedekt waren, ik hield de vlag over zn hoofd, zodat de vlag zn oren, ogen en neusrug bedekte. Net achter zn ogen wapperde de rand van de vlag.
Na het blinddoeken nog even een galopje geprobeerd met de vlag zwaaiend door de lucht boven hem, dit ging ook hartstikke goed!
Leonneke is dus weer supertrots op zn ventje!!! (100e keer van dit jaar ofzo
) 
