Al sinds dat ik snowdon voor mn kar heb, gaan de keertwendingen behoorlijk moeilijk. Tijdens mijn stage bij een mencentrum is hij beleerd en ik kan me wel herinneren dat ze keertwendingen deden, maar niet meer hoe hij dat deed...
Als we een keertwending maken, gaat zijn hoofd naar rechts of links en hij loopt dan zeg maar gewoon een korte volte... We krijgen hem niet zo ver dat hij gewoon omdraait, maar hoe moet hij zijn benen eigenlijk neerzetten?
De burry van de kar duwt tegen zijn schouder aan, dit lijkt mij vrij pijnlijk... Laatst moesten we vanwege een ijsbaan over het pad omkeren en toen lukte het dus weer niet en kwamen we tussen de bomen. Meneertje vind dat niet leuk en komt dan dus ook nog eens omhoog... Uiteindelijk kreeg ik hem zover dat hij een klein stukje achterwaarts ging en hoewel hij echt pijn leek te hebben toch omdraaide. Maar het bleef een korte volte zeg maar...
Kan het zijn dat de burry van de kar te lang is? Of hoe kan ik hem leren zijn benen/lichaam op de juiste manier te verplaatsen?
dan deel 2:
Afgelopen zaterdag gingen we met twee aanspanningen op pad, ik in mn eentje op de bok achter snowdon (zoals wel vaker uit nood) Maar de fries die mee was, is een beetje "verwend" en ze wijken dus uit voor verkeer etc. Op zich wel goed, maar het is echt overdreven. Pas net het erf af draaiden hun al om omdat er een grote truck aankwam, normaal gesproken geen probleem voor ons, maar ik dacht dat snow wel achter de fries aan zou willen dus besloot ook om te draaien. Maar nee hoor meneer wilde niet terug, kon ie eindelijk na een week zonder baasje gemoeten te hebben weer eens de weg op, moest ie gelijk terug! Ik kon alleen moeilijk midden op de weg stil blijven staan dus hij moest verder draaien en t erf weer op, komt meneer echt steil overeind!!! Nouja zeg! Ik ben wel wat van hem gewend, maar meneer besloot echt even de baas uit te hangen. Ik kreeg hem toch nog wel t erf op en meneer was weer normaal. Ik had het gevoel dat hij achter de fries wilde plakken, dus anm hem express ff terug om te voorkomen dat hij er niet meer achter vandana was te halen ofzo. Alles ging goed, totdat de fries opeens van het pad afweek en de kar bleef staan. Snowdon vond het maar vreemd, fries stond opeens lager en de kar stond recht voor zn neus. Ik probeerde er dus naast te sturen en snow te alten stoppen, wat wel lukte maar meneer wilde duidelijk verder. Toen de fries weer verder ging en ik even later snow liet gaan knalde t eruit! Weer steil overeind, maar voordat hij terug benee was, bokte ie nog eens flink en kwam daarna weer overeind.. Meneert kwam dus vierkant overeind, een soort capriool voor de kar

Tot die dag toe was t gewoon uit ongeduldigheid, niet stil willen staan voor vertrek, voor weg wachten op anderen wachten, etc.. Maar die dag was het echt extreem... laten we maar hopen dat t was omdat ie behoorlijk wat energie over had van een rustige week en dat het korte ritje van de dag ervoor daartegen niet hielp....
(sorry voor het lange verhaal)
groetjes leon en snowdon