Stelling 1: Een hoger in rang geplaatst paard staat nooit voedsel af aan een lager in rang geplaatst paard.
Ehm, de leider van de kudde, die neemt de kudde toch mee naar de grazige groene weides? Die zorgt er toch juist voor dat alle dieren in zijn kudde voldoende te eten krijgen? Sterker nog, je ziet regelmatig lager in rang staande paarden naast een hoger in rang staand paard eten omdat het vrienden zijn. De hogere staat de lagere toe te eten zonder zijn positie af te geven.
De hogere heeft dus de macht over het voer en bepaalt wanneer de lagere in rang eet. En dat maakt het verschil! Zolang jij bepaalt wanneer je paard eet, zolang jij kan zeggen, nu blijf je er van af en zolang jij je niet laten intimideren en toch het voer afstaat terwijl je dat eigenlijk nog niet van plan was zal jij hoger in rang zijn, blijven en wellicht zelfs worden!
Stelling 2: Een paard hoeft niets voor zijn voer te doen, overal staat gras
Deze stelling zet ik er zelf even bij omdat die direct hieraan gelinkt is.
Ik vraag me altijd af als ik mensen dit hoor zeggen of ze zich ooit werkelijk verdiept hebben in het wilde paarden leven. Ja, in de zomer staat er gras genoeg, in de winter echter, sterven er dieren van de honger! Ooit een paard gezien die probeert om op zijn knieen onder de draad door te kruipen om die 3 sprietjes gras aan de andere kant te pakken te krijgen? Waarom eten paarden boomschors, ziewier en andere vreemde etenswaren? Paarden moeten heel veel voor een eten doen, misschien nog wel meer dan de hond (aaseter).