1natascha schreef:Ik word er niet blij van (longeren met een zweep) omdat ik het zie als een constante dreigement met dat ding achter zn kont. Stukke minder vriendelijk dan de manier waarop ik nu bezig ben, en omdat ik ook aan hem merk dat hij er vriendelijker op reageert.
En dat zit nu echt tussen jouw oren. Een paard ziet een zweep, of een stok, of een touwtje niet als bedreigend als hij er niet eerder onaangename aanvaringen mee heeft gehad. Hoewel, dat is ook niet helemaal waar. Sommige paarden kunnen panisch reageren op nieuwe objecten die bewegen en die geluid maken. Ook al hebben ze er nooit een negatieve aanvaring mee gehad. Ligt aan het paard, maar daar kun je aan werken, zodat het paard dat niet meer als bedreiging ziet. Je kunt er zelfs zover aan werken dat een aai met een zweep een liefkozing voor dat paard kan zijn, omdat het het verlengde is van je arm, en niet het instrument van straf of pijn.
Maar een zweep als bedreigend ervaren is de waarde die jij aan dat ding toekent. Net zoals het bij jou waarschijnlijk niet in je hoofd op zou komen om een merrie door haar eigen zoon te laten dekken, of waarom jij geen slakken zou eten, of bij de gedachte aan sprinkhanen als eiwitbron over je nek zou gaan (om maar een gooi te geven, voor hetzelfde geld vind je ze hartstikke lekker).
Maar snap je wat ik zeggen wil? Die barriere zit in je eigen hoofd, niet in dat van het paard.