Lessen en al erbij, eigenaar is zelf een zeer rijvaardig persoon in het mennen, heeft zeker al 20 jaar mennen achter de rug.
Tot de ongelukkig dag dat beide op hol sloegen,koets om...
Niemand echt iets aan over gehouden (althans de paarden niet)
5 weken uit de strijd gelegen wegens koets hermaken.
(ondertussen verder gereden onder zadel en gelongeerd met tuig)
maar Milano blijft even schrikachtig!
Van een boom, een tak, zelfs gras! Moet je voorstellen...
en dan loopt hij op een moment heel ontspannen geen vuiltje aan de lucht, en dan krijgt hij het in z'n kop door "iets?" hetzij een boskabouter, hetzij een schroef in z'n kop...

en daar gaat meneer, vollebak springen en gekdoen in de koets, we hebben geluk als Woest niet mee gaat, maar als woest ook iets ziet gaat hij mee, en hij is niet zo heel gevoelig in de mond als milano.... Zelfs de menleraar (die trouwens zeer goed is) weet eigelijk ook niet waar het aan ligt. We gaan ze binnenkort opnieuw in enkelspan zetten, maar vroeg of laat moeten ze zowiezo terug dubbelspan hopelijk is het schrikken dan voorbij.
Iemand alvast tips?