Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-07 20:14

De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-07 20:14

Hoi allemaal,

Wat is internet toch een heerlijk medium om van alles tegen te komen waar je vraagtekens bij kan gaan zetten.

Ik denk dat ik hier, op het NH stukje van bokt, niet hoef uit te leggen waarom een meer natuurlijke manier van omgaan met paarden grotere effecten teweeg brengt. Hoe een paard letterlijk en figuurlijk zonder als teveel aandringen voor je door het vuur zal willen gaan.

Maar waar ligt de grens?

Op you-tube stikt het van de vrolijke grondwerk of aanverwante filmpjes waar paarden de meest onzinnige, en waanzinnige dingen doen. Ze piafferen, appuyeren, apporteren zwepen (sticks), slepen met emmers, duwen tegen ballen, knielen, stijgeren, huppelen van het ene op het andere been, springen zonder zichtbare reden in de lucht, laten zich versieren met rookbommen, met vier tegelijk over een hindernis, staan op blokken en gaan voor dood liggen.
En ik ben vast nog een heleboel dingen vergeten.

Maar waar ligt de grens?

Voor mij ligt de grens op het punt waar het niet meer nuttig is voor onze relatie. Veel dingen die ik mensen zie doen, op shows, op internet, gaan bij mij voorbij aan het respect voor het wezen paard. Iets waarop, voor mij persoonlijk, het hele Natural Horsemanship op gebaseerd is. Mijn paard zal nimmer hoeven te leren om te zitten op commando, of mijn zweep weer van de grond af te pakken. Hij is immers geen hond.
Ja, hij kan zijn voetjes geven, zonder dat ik me een breuk til aan zijn gewicht. Ja, hij kan aan de hand gymnastische oefeningen uitvoeren. Maar ik heb tot op heden geen reden gevonden om hem op een blok te leren staan. Of kusjes te geven. Of zich van een afstandje door een slalom laten te sturen.

Waar ligt voor jullie de grens?

**Geplaatst**: 25-04-07 20:22

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 25-04-07 20:22

Op een blok staan is ook een strek/gym oefening. Sommige oefeningen zijn op het blok makkelijker voor jouw (meer ruimte onder je paard) en soms ook gemakkelijker voor je paard.

Op afstand slalommen kan ervoor zorgen dat je paard zichzelf gelijkmatiger gaat belasten, omdat hij zich niet meer om jouw heen buigt en minder ver naar de andere kant uit respect voor jouw ruimte.

Verder hoe meer je een paard leert hoe meer je paard kan leren. Bij een intelligent paard zal je dat wel in goede banen moeten leiden (dus nieuwe dingen blijven aanbieden) omdat je paard anders voor zichzelf gaat beginnen en jouw of zichzelf kan bezeren.

Waar de grens ligt hangt van de mogelijkheden van de combinatie af. Sommige dingen vallen buiten de fysieke mogelijkheden en dat moet je altijd respecteren.

**Geplaatst**: 25-04-07 22:16

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 25-04-07 22:16

Ik kijk naar de zin en de onzin van bepaalde oefeningen. En of mijn paard er wel of geen plezier in heeft. De combinatie hiervan geeft voor mij de grens aan van 'we doen het wel of we doen het niet (meer)'.

**Geplaatst**: 26-04-07 00:58

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 26-04-07 00:58

Je zegt zelf al: bij jou ligt de grens op het punt waarop het voor JOU niet meer nuttig is voor jullie relatie. Ik denk dat dat bij iedereen zo is! Wanneer je het niet meer 'nuttig' acht, heeft het toch ook geen zin om het te trainen?

En vrijwel alle oefeningen die je ziet op shows, hebben zo hun nuttige kant! Fysiek, mentaal, emotioneel of een combinatie daarvan.
En ook: vrijwel alle oefeningen zijn ook in de vrije natuur terug te vinden. Er zijn bijna geen oefeningen die het paard niet al van nature kan vertonen.

Zitten bijvoorbeeld, is vanuit relatie oogpunt gezien een teken van enorm vertrouwen, maar sommige paarden blijven uit zichzelf na het rollen ook eventjes zitten. Niets onnatuurlijk dus. En het schijnt ook nog goed te zijn om de rug te stretchen.

Een zweep van de grond oppakken: paarden pakken toch ook wel eens een tak of een emmer op. Soms zwaaien ze ermee, of houden hem in hun mond.

Op een blok staan doen veel paarden heel graag! Al eens een heuvel gemaakt in je weiland? Grote kans dat je paard het geweldig vindt om daar met zijn voorbenen op te staan en de wereld vanuit een ander perspectief te bekijken Knipoog

En wanneer je ook nog de achterbenen erbij zet, heb je wederom een goede stretch-oefening voor de rug. Nuttig toch?

**Geplaatst**: 28-04-07 00:26

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 28-04-07 00:26

Isis_Ywen schreef:
Ik denk dat ik hier, op het NH stukje van bokt, niet hoef uit te leggen waarom een meer natuurlijke manier van omgaan met paarden grotere effecten teweeg brengt.
...
Waar ligt voor jullie de grens?

De grens van het vermeend 'natuurlijke' ligt bij mij bij het er niet meer óp gaan zitten, het niet meer rijden.
Hoewel dít een cruciaal totaal onnatuurlijk punt is wat niet in het belang van het paard is, is dat waar ik de streep trek. Ik heb mijn paarden om op een speciale manier van de natuur in onze omgeving te genieten.

De rest van wat ik doe is gericht op
1. dit doen met zo min mogelijk schade aan het paard
2. zo veilig en betrouwbaar mogelijk

Voor mij zijn de spaanse pas, buiging, gaan zitten, pootje geven en apporteren etc. volkomen irrelevant.
Voor mij is het doel dat mijn paarden fluks komen als ik roep, omdat ze het léuk vinden met me op pad te gaan. Uit de wei naar de zadelkamer, simpelweg zadel erop en gaan. Geen gemier met longeren, bitten noem het op, maar 'gewoon' trotse zelfbewuste paarden die me op elk moment door elk terrein weerstandsloos, welwillend en veilig dragen over de route die ik vraag.

Ik heb nu drie merries hengstig en toch komt hengstlief enthousiast hoopvol aanrennen om op pad te gaan elke keer als ik mijn snuit laat zien. Dát is een motivatie om (als me dat gegeven is) de komende 25 jaar met hem (en zijn meiden) nieuwe dingen te leren binnen het bovenstaande.

Vandaag met een hengstige merrie op pad geweest. Éven ontstressen voor mij en dametje. Niets gevraagd, gewoon 'toe maar' gezegd en de hele rit in een steeds meer ontspannen galop gedaan Haha!

Ik zie dat de maan de campo mooi helder verlicht en weet zeker dat als ik roep de juiste al uit het donker bij het hek is gekomen voor een héérllijke terreinrit. Moet zo al weer op echter Verdrietig

Paardríjden WOW.

HC

**Geplaatst**: 28-04-07 00:42

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 28-04-07 00:42

Ik denk dat je al gaandeweg in je omgang met dieren je grenzen verlegd (en dat beide kanten uit), maar waar bij mij persoonlijk de grens zou liggen is bij het aanleren van steigeren. Compliment en blok hoeven van mij ook niet, liggen en zitten en ander VD oefeningen zijn leuk voor een show en als je zelf problemen hebt om in het zadel te komen, maar voegen in mijn ogen weinig toe aan mijn dagelijkse werk met mijn merries.

**Geplaatst**: 29-04-07 15:26

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 29-04-07 15:26

Compleet zinloze vraag "waar ligt de grens". Paardenhouders (en dit is natuurlijk een open deur) varieren van mensen die koniks als grazers in natuurgebieden ongemoeid laten, tot beoefenaars van hoge school dressuur, en van alles daartussenin. Daar zijn geen vergelijkingen te maken, je "grens" bestaat niet.

**Geplaatst**: 29-04-07 20:11

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 29-04-07 20:11

De vraag ging om je eigen, persoonlijke grens. Niet over 'de' of 'een' grens, maar 'je' grens. Knipoog

**Geplaatst**: 30-04-07 10:46

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 30-04-07 10:46

mijn grens ligt daar, waar het nog goed én leuk voor mijn paard is. mijn merrie vindt VD erg leuk, liggen, pootje geven, op blokken staan... gewoon haar ding. mijn ruin vindt het maar niets, die gaat liever onder het zadel aan het werk.

het mooiste vind ik het nuttige met het aangename verenigen (of is dat hetzelfde, in bepaalde zin???), maar imo hoeft echt niet elk spelletje nuttig te zijn. rondrennen door de paddock waarbij mijn jongsten lekker losgaan en rennen en bokken is nou niet bepaald nuttig, behalve dat ze er blij van worden. toch vinden we het alledrie leuk om te doen, dus waarom niet?

**Geplaatst**: 11-05-07 08:47

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 11-05-07 08:47

Ik ben nog steeds van mening dat ik liever van het paard leer communiceren, dan dat ik hem 'vermenselijk' door hem truucjes te leren. De enige dingen die ik leer zijn die die onmisbaar zijn voor het rijden:

-hand optillen = stoppen
-wijken voor druk

Verder zijn het staan blijven op afstand en naar me toe komen ook ontzettend nuttige oefeningen. Been geven kende hij van het inrijden 'op normale manier' zo'n 7 jaar geleden.

Rechtrichten, voorwaarts lopen etc. zie ik niet als kunstjes.

**Geplaatst**: 11-05-07 09:21

Re: De kruising met het haalbare, en het wensbare

Geplaatst: 11-05-07 09:21

ook iets heel simpels als targetten kan een fijne hulp zijn bij het rijden. in het begin voelt het misschien als een kunstje, maar als je op een gegeven moment met de zijgangen bezig gaat, wordt het toch wel anders. net als het aan de hand nageeflijk achterwaarts gaan, allemaal basis voor de dressuur onder andere.

verder is alles wat je een paard leert 'dressuur'. wij zien 'dressuur' als een tak van sport, maar feitelijk gaat het om het africhtingsniveau van je paard. gymnasticeren kan dmv zijgangen, maar er zijn meerdere wegen die naar rome leiden.