Geplaatst 
) Ging ondanks dat ik het nooit meer zo zal doen allemaal super en samen trokken we de polder door. Tot het mis ging.... We reden op een vrij smalle dijk, waar aan weerskanten auto's geparkeerd stonden. Ik zat al tussen de auto's toen er een harley aankwam. Tja, een aanspanning zet je niet even zo makkelijk in de achteruit. Ondanks dat er bar weinig ruimte was tussen ons en de auto moest hij er perse tussendoor proppen, met als gevolg dat Hon compleet over de zeik ging. Dusdanig dat ik niet verder durfde, haar ter plekke heb uitgespannen en naar huis ben gelopen. Later de kar gehaald, in de schuur gezet, en laten verstoffen. Ik was gewoon bang geworden (terwijl Hon toch ee hele brave pony is).Ongeveer een jaar later ging ik mee op de wagen met een vriendin. Voelde me niet helemaal safe, maar ook hier, een brave pony. We zijn terug bij huis, ze geeft mij de leidsels en stapt af om de pony bij het hoofd te pakken. De pony schrikt ergens van, geeft een bok, en komt met het achterbeen over het lamoen heen. Foute boel dus! Gevolg was dat de pony compleet aan de kletter ging op een vrij drukke weg. Uiteindelijk is ze tot stilstand gekomen door in blinde paniek vol tegen een lantaarnpaal aan te rennen, waardoor de wagen ineens stil stond, en ik er als een lappenpop af vloog. Pony had wat schrammen, maar verder niks, maar ik had het wel even gezien met mennen.
Zelfs toen we voor de 50ste verjaardag van mijn stalhouder een tram met 2 friezen hadden gehuurd voelde ik me niet veilig.
Ik had mijn spullen inmiddels allemaal verkocht, maar toch wilde ik mennen, alleen de pest was dat ik niet durfde.
Toch na een paar jaar weer een tuig en een sulky gekocht. Hon veel aan de lange lijnen gehad, gelongeert met tuig, etc.
Na een hele tijd de wagen erachter geknoopt, ik laat haar weg stappen (zat niet in de wagen) en hon begint als een bezetene te bokken. Handig, ik dus weer over de zeik. Uitgespannen (weer stom) wagen weg gezet, en laten verstoffen...
Tot ik een stalgenoot kreeg die altijd met hackney's heeft gereden. Ik mn probleem uitgelegt, en een paar keer met hem mee op de wagen met zijn hackney (ook zelf mennen met hem erbij) En toen kwam de dag (na droog menles zeg maar gehad te hebben met hon, dus zonder wagen) dat de wagen erachter moest.
Hon wíl een bokje maken, hij: éh!!, en ze heeft nooit, maar dan ook nooit meer zelfs maar een poging ondernomen.
Ik was toen helemaal gelukkig!
Ik had een sulky met een kort lamoen, nadat ik 1 of 2x met hem erbij had gereden besloot ik alleen te gaan (op de minicamping achter op stal) Ineens merk ik dat hon een "afwijking" naar rechts kreeg. Was het lamoen uit het lichtoog gevallen! Gelijk gestopt om ongelukken te voorkomen.
Bijna een jaar op jacht geweest naar een groot lamoen, en in november 2006 (?) vond ik er eindelijk 1. Maarja, de weides nat, de bak te zwaar, dus er kwam weer niks van.
Afgelopen zondag heb ik haar opgetuigd, samen met de hulp van mijn stalgenoot ingespannen, en heerlijk op de minicamping gereden! (waar notabene een caravan met voortent stond
Vanavond zelf ingespannen (wel een stalgenoot gevraagt haar vast te houden) en heb weer een kwartiertje (opbouwen he
) alleen gereden (wel weer op de camping, ik durf nog niet echt de weg op)Ik ben dus echt helemaal gelukkig!
Voor diegene die afgelopen paard en koets hebben gezien (op zondag) wat er mis ging bij de bruine welshcob, dat was vergelijkbaar met wat ik heb mee gemaakt, zat dus ook met bibbers en stijf dichtgeknepen ogen op de tribune...
Als het gaat zoals de bedoeling is dat het gaat ga ik nu ook echt menles volgen (van die stalgenoot). Niet dat ik wedstrijd ambities heb, helemaal niet zelf, maar wil het graag goed doen.
En hon? Die zet vanaf dat we op de camping komen haar oren naar voren en die gaan niet naar achteren voor we de camping weer af gaan!!
