Ik was gisteren aan 't wandelen met Symphony (mijn veulentje van bijna 4 maanden). zonder mama.
Ze was super druk. Al wel wat rustiger dan de dagen ervoor, maar nog steeds dribbelen en rare sprongen maken en opeens stond ze stil begon te kouwen en te likken en liep braaf mee. Tot op de terug weg toen ze mams hoorde roepen, maar ja daar kan ik niet tegen op natuurlijk.
gaaf he. Ik was helemaal verbaast dat die wilde donder ineens rustig naast me ging lopen.
