Ik denk dat het paard gewoon niet snapt dat het moet trekken. Voor het paard voelt een last trekken als volgt: hij wil voorwaarts gaan, maar wordt tegengehouden. Dan moet je als paard wel de ervaring hebben dat als je daar doorheen gaat, je dan doet wat van je verwacht wordt en dat de last dan met je mee gaat en de druk op de borst minder wordt. Onze Fries had met het beleren hier ook moeite mee, maar toen het kwartje gevallen was, was er juist een enorme looplust!
Mijn advies: neem het paard eerst eens zonder last. Laat het paard op de leidsels voor je uit lopen en moedig het voorwaarts gaan aan. Zo leert het paard zelfstandig op eigen benen lopen. Daarna kun je het paard bijv. een (grote) autoband laten slepen. En deze langzaam wat verzwaren door bakstenen in de rand van die band te leggen. Dan leert het paard volgens een juiste opbouw om door de weerstand die hij voelt heen te gaan.
Een andere manier is, het paard in twee-span rijden met een ervaren paard naast hem. Dan zet je het ervaren paard wat korter in de strengen en de jonge wat langer. Die hoeft dan net wat minder te trekken. Daarna zet je ze gelijk...en vervolgens kun je op een gegeven moment weer overgaan naar enkelspan.
Voor zover ik er iets zinnigs over kan zeggen, gezien de summiere informatie die je geeft, lijkt me dit een typisch gevan van onervarenheid en absoluut niet van luiheid. Ook voor de kar moet je een paard in de juiste volgorde beleren...