Toen besloot ze dat ze er geen zin meer in had en ging ze galopperen, ik hield dr in en ze ging weer stappen...
Toen ging ze helemaal bokken, rennen, stijgeren, het land met graan op, ik trek zo hard mogelijk aan 1 teugel, om haar daar sowieso weer weg te krijgen, ze galopeerd, op de stenen, weer op het pad, ik wil dr stoppen, heeft geen zin, ze ging weer bokken, stijgeren, en rende een ander veld op, dat net opgeploegd was dus allemaal hobbels, de kar valt om, door de hobbels, en de schuine bochten rakelings langs de sloten, ik val uit de kar, en pony staat eindelijk stil, ik maak haar snel los van de kar, en loop met dr terug naar de boerderij Een meneer die werkt op de boerderij van de eigenaren zag het gebeuren en had meteen de eigenaar gebeld, die kwam naar me toe lopen en ging even praten hoe het ging enz,, ik heb alleen paar wondjes en wat bloed, pony heeft gelukkig niks,, die meneer zou het karretje ophalen om haar er meteen weer voor te zetten en even aan te pakken.. Die meneer ging het karretje pakken, kwam terug en toen zag ik dat die kar helemaal kapot was, 1 lamoen helemaal verbogen en planken dr uit, naja, toen kon ze daar dus niet meer voor, toen moest ik erop rijden in de wei en ging die meneer mij les geven voor het vertrouwen en om te zorgen dat IK weer de baas was en niet de pony. Toen ik de pony afzadelen en afsponzen terwijl die meneer de kar ging maken, heel knap, vraag me niet hoe,...

ik weet niet waarom ik dit verhaal schrijf, maar ik moest et gewoon ff kwijt

En het was gewoon dat de pony geen zin meer had, met rijden kun je dr echt geen beginners op zetten maar alleen gevorderden, dan luisterd ze wel naar me, maar met mennen luisterd ze heel goed naar mannen, want die hebben dat strenge in hun stem zitten.. De pony schrok dus niet! dat weet ik echt zeker want opeens begon ze wat te klieren, eerst halthouden en daarna dus draven en daarna dat bokkken en stijgeren en rennen...