

We hadden eindelijk genoeg moed bij elkaar geraapt, om er langs te gaan

Mijn vriendin en ik ( julia, jultje op bokt ), nog groentjes in de draf en ren sport enzo, gingen om 3 uur ofzo naar schoonhoven. ( entrainement schoonhoven, heet het eigenlijk volgens mij ). Het is bij mij in de straat.
We wilden er wat meer over leren. We gingen er dus heen, en na een paar keer aanbellen zijn we toch maar naar het hek gelopen, waar we 1 van de mannen zagen. We deden ons verhaal, en we waren nog niet uitgepraat en het hek ging open. Er kwam een hond op ons af, ( zag er best eng uit ) dus wij dachten: O, nee... Maarja, hij was heel lief, maar schrok alleen mensen af


De mannen ( ik noem ze maar even " de mannen " omdat ik niet weet wie wie is


Toen we bij de hoeven waren, kregen we ze maar niet omhoog. Alle paarden deden het heel netjes, alleen die niet. Ze zag er nog jong uit, dus we dachten, die zal alles wel niet helemaal weten. Julia ging die man even halen, en hij kwam er lachend aan. Vroeg ze zo : " Waarom lach je zo ? ". Zij die: " Dat is vast mijn paard ". Wat bleek nou, het paard was dus van hem alleen, en hij had hem blijkbaar zelf opgevoed. Hij hoefde het been maar aan te raken, en de hoef kwam al omhoog


Kortom, we hebben het erg gezellig gehad, en zijn erachter gekomen, dat veel verhaaltjes van mensen helemaal neit waar zijn. Zoals, dravers zijn zenuwpezen, de mensen gaan er te hard me om, enz. Dat was dus allemaal niet waar



Er waren veel onverwachtse, grappige dingen, zoals iets onduidelijks op een naambordje bij een stal, we gingen kijken, vlogen er haast een stel kippen tegen ons hoofd

En, we gaan zeker vaker

Sorry voor het lange verhaal

