Geplaatst Tjo staat weer voor de wagen
(ze is een maand geleden giga omgeklapt en wilde er niet meer voor)
Vrijdagavond laat aangekomen op stal (we zijn op vakantie in Nijverdal) za en zo lekker ohz gereden en maandag was het zo ver....
Inspannen ging goed, wel wat zenuwachtig maar daar beef het bij, toen wegstappen, ging in eerste instantie ook goed tot we de weg opdraaiden... ja hoor daar ging ze.. net als bij ons continu op de rem om willen draaien... dus andy moest er vooruit gaan lopen en dat ging al ietsje beter (zowizo was helga totaal niet van dr onder de indruk)...
Eenmaal in het bos zette ze een paniekdrafje in wat al na een kilometertje wat relaxter werd. Even verderop op een brede zandweg nog wat slidingstops en wegdraaiacties en hup weer weg in draf en vervolgens een beheerst galopje.....
En uiteindelijk weer veilig terug op stal....... (gemiddelden van 19km/h in draf en 30km/h in galop woepsie)
Dinsdag in de ochtend half uurtje gereden en 's avonds met een groep van stal ohz mee naar een watertje om met de paarden even te plonzen (uiteraard durfde Tjo niet maar dat is niet erg).
Ze was megaheet en liep uiteindelijk super naast een grote bruine aangespannen merrie ala 2span, wat een tempo..
Woensdag weer voor de kar en op 1 zware paniekactie na (omdat er een bordje stond langs de kant van de weg) in het bos hebben we super gereden, heerlijk ontspannen.
Terug op stal kwam Johan net terug met een joekel van een trekker en daar schrok ze hevig van maar bleef wel te sturen..
Donderdag zouden we ook het bos weer in gaan maar Helga moest met spoed weg dus we stonden er even alleen voor....
Dus wijs besloten in veilig de bak te gaan rijden... okeej dressuurmatig moeten we weer flink wat oefenen (naja Andy) met stelling en buiging maar verder liep ze super...
Toen snel naar huis om wat wassen te draaien en zometeen op naar de bruiloft en dan morgenochtend weer terug.
Vandaag heeft ze dus een dagje vrij en zaterdag gaan we met de kar meerijden met de "langste dag rit", jaarlijkse traditie op stal.
Conclusie: Tjo heeft een behoorlijk trauma opgelopen en is dr vertrouwen kwijt in zichzelf, dr materiaal en dr begeleider. Dat vermoeden had ik al omdat ze ohz ook ineens van alles schrok, ook aan de hand.
Ze krijgt nu ook bach-rescue druppels om dr te helpen hier overheen te komen in combinatie met rustig en met veel vetrouwen opbouwen van de arbeid voor de kar, alsof ze er net voor staat. Dus met 3 weken intensieve begeleiding moet dat goed komen.
Dus wie weet toch nog de menproef dit najaar en volgend jaar mendurance... we zullen zien....
Na de vakantie meer nieuws en foto's!!
) 
Was wel erg gaaf hoor! 
En bedankt, VRIENDIN 
Dan kunnen we samen rijden (met zijn 3-en haha)