Het is heel erg goed te begrijpen dat mijn jaarling hengst zich niet laat pakken in het weiland. Maar het is wel irritant. Hij staat net 2 dagen in het land hoor en hij kent het weiland nog amper. Maar graag zou ik toch gaan beginnen met hem de basis (poetsen,voetjes geven enz.) leren. Waarom dan persé nu ? Omdat hij over 2 weken bij de groep hengsten gaat en ik hem er dan niet meer tussenuit kan halen. Als ik hem wil pakken geef ik niet op natuurlijk tot ik hem te pakken heb. Maar hoe kan ik zorgen dat hij het ook leuk vind ?
Ik loop achter hem aan en wacht tot hij stil staat. Zodra hij stilstaat loop ik heel langzaam naar hem toe en doe een beetje nonchelant. Kijk hem niet aan. Als hij het toestaat..ofwel als hij het niet doorheeft..pak ik hem, geef hem een snoepje en neem hem mee. Maar ja hij word steeds slimmer dus heeft het straks natuurlijk door dat ik hem wil pakken om hem even uit het land te halen. Meestal is dit maar een half uurtje. Vandaag hebben we hem gepakt en zijn we eerst een rondje over het erf gaan lopen, toen in het weiland ernaast hem gepoetst en gedaan en weer terug het land in gezet.
Je kunt het ook anders aanpakken. Telkens wanneer hij stil staat, stuur je hem van die plek af (met hand- of armgebaar of eventueel met touwtje zwaaien) en je gaat zelf op die plek staan. Je blijft dit herhalen tot hij vanzelf naar je toe komt. Dit werkt vaak veel beter.
Lastig probleem. Als je in de wei komt associeerd hij jou met het uit de wei halen, wat hij nog niet prettig vindt. Misschien kun je kijken of je vaker de wei in kan en hem dan niet meteen eruit halen, maar gewoon in de wei komen en er weer uit. Je kunt een poosje in de wei zitten en dan weer weg. Dit langzaam opbouwen tot je dicht bij hem in de buurt ben, hem een snoepje geven en gewoon weer weggaan. Later kun je hem een keer een halstertje omdoen en weer af doen, later hem een stukje meenemen en dan weer loslaten enzovoort. Zodat het voor hem een verrassing blijft wat je gaat doen en hij jou niet direkt associeerd met uit de wei halen. Maak het leuk voor hem. Misschien heb je hier wel te weinig tijd voor, maar zo zou ik het in ieder geval op proberen te lossen.
Het probleem is inmiddels opgelost We hebben hem genegeerd en zijn rondjes door de weide gaan lopen en steeds iets voorbij zijn neus langs. Na een kwartier verbaast gekeken te hebben kwam hij zelf naar ons toe. Helemaal super dus !!
Fijn dat het probleem is opgelost. Toch een tip waar je verder mee kan gaan werken; ga absoluut niet alleen naar hem toe om wat met 'm te gaan doen buiten het weiland. Ik heb zelf een jaarlingmerrie, en ik ga niet elke dag met d'r wandelen of voetjes oefenen, maar ik ga wel elke dag naar haar toe. Soms ga ik gewoon bij d'r zitten en alleen knuffelen, poetsen en een beetje tuttelen, het resultaat is een paard dat heel graag bij me is en gewoon op me af loopt (af en toe met het nodige gegil erbij), als je alleen komt om iets te gaan doen dan heeft je paard na een tijdje ook wel gezien.
Dank je voor de tip Doen we inderdaad ook niet te vaak hoor. Deze week hebben we hem maar 2 keer uit het land gehaald en verder alleen geknuffeld en gepoetst in het land.