In de basis zitten inderdaad een hoop zaken die je paard al moet beheersen in het 'normale leven'
om veilig met hem om te kunnen gaan. Aanstappen, opzij gaan, halthouden en achteruit op stemhulpen of wijzende hulpen zijn van die dingen die je een hoop werk / gebroken tenen kunnen schelen tijdens het poetsen, naar de wei brengen enzovoorts. Ik leg ze wel weer altijd uit, omdat dit toch dingen zijn die veel paarden eigenlijk niet echt beheersen. DE meeste paarden gaan wel een stapje achteruit, maar alleen als de baas ze tegen de borst achteruit duwt. Dat is geen veilige situatie en vooral als je met voer gaat werken en je paard dus eerder naar je toe zal komen dan van je af zal willen gaan, is juist het netjes op subtiele hulpen van de trainer af bewegen (in stap, opzij, achteruit of gewoon stil blijven staan) dus extra belangrijk. In veel gevallen zal een paard hiermee echter geen wereldschokkende nieuwe dingen leren, maar ze gewoon even op fijnere hulpen leren uitvoeren, zodat je paard zelf beweegt, in plaats van dat de trainer hem in de goede richting moet duwen en wurmen.
Dat zijn de basisdingen die ik met het oog op veiligheid bij trainen benadruk. Vervolgens komen die basisdingen die je gaat gebruiken als puzzelstukjes om hier kunstjes mee op te bouwen. Dat zijn het voetje geven, beleefd omgaan met voedselbeloningen (het aanleren van de clicker), het niet-eten, het targetten (aanraken van voorwerpen op commando) en het hand aanraken. Daarmee kun je namelijk alle volgende kunstjes mee opbouwen, van het apporteren tot en met het compliment.
Dat is dus wat ik als basis gebruik en ook waarom ik juist die dingen in de basis zet, maar als je paard al op een knipoog achterui rent en op een zweephulp vier voetjes tegelijk geeft, is het een beetje onzin om eerst wekenlang het halthouden, voetjes geven en achterwaarts te oefenen voordat je aan een echt kunstje begint. Met zo'n paard zou ik nog even kijken naar het parkeren (stil blijven staan), om dan meteen te beginnen met de clicker, targetten, niet-eten en het hand aanraken. Je werkt altijd vanuit het paard dat je voor je hebt, maar wel met een aantal richtlijnen in het achterhoofd.
Trouwens: waarom zou je de basisoefeningen niet met beloningen en/of met de clicker aanleren? Iedereen met een beetje kennis van het leergedrag van dieren weet dat dit het leerproces alleen maar versnelt. Of je een paard nu achteruit leert gaan met een wortel, of met het boek van Klaus Ferdinand Hempfling en dominantietheorieen in het achterhoofd: uiteindelijk moet je paard gewoon achterwaarts stappen op een enkele stemhulp zonder niks. En ook al heb je hem dat met een wortel aangeleerd, het feit dat hij het later ook zonder wortel blijft doen, betekent dat hij jou en jouw hulpen genoeg respecteert en vertrouwt om er naar te luisteren. Waarom dominantie eisen als je vertrouwen krijgt?