
Een paar voorbeelden: Een kennis van me heeft net een veulen, heeft zich helemaal gestort op nh en dan ook nog een specifieke tak, en zegt nu tegen elke paardenvideo/sportopname die langs komt 'Ha, dat zou ze eens zonder teugels moeten proberen zoals echte ruiters, dan komt ze die witte hekjes niet eens meer binnen!' en steekt hele monologen af over waarom A beter is dan B (en B daarom op het misdadige af is). Op een nh-forum was een tijdje geleden een discussie over hoe je mensen moet overhalen om ook nh 'te worden' en daar kreeg een vrouw, die vertelde dat ze jarenlang de voordelen van natuurlijk bekappen aan haar buren uitgelegd had die mensen nog steeds niet zag veranderen, het 'verwijt' dat ze veel te soft was (toevallig juist van de mannelijke mede-forumgangers) en dat ze gewoon had moeten zeggen dat hoefijzers fataal zijn voor benen, pezen en botten, dan een bit misdadig en altijd gruwelijk pijnlijk is, dat een boom nooit goed kan zitten en je altijd de rug hiermee zult beschadigen. Met andere woorden: Met grof geweld over andermans meningen heen denderen omdat jij weet dat die van jou het beste is. En als ik naar de grote nh-instructeurs kijk, dan zie ik dat weer 99% uit mannen bestaat, die in een bijzonder groot percentage maar heel moeilijk op een normale manier met kritiek om kunnen gaan, laat staan met mensen die een andere mening hebben. Of ze schoppen een criticus uit een clinic, of gaan in de persoonlijke aanval, of trekken zichzelf terug aangezien niemand hen begrijpt, of weigeren met die andere methode vergeleken te worden. Hun eigen prestaties worden lyrisch omschreven 'volledig natuurlijk evenwicht, alle vertrouwen in mijn leiderschap, een verzamelde schouderbinnenwaarts in perfecte balans' (ook als je daarnaast een foto'tje ziet van een paard dat wat ongeinspireerd of juist geirriteerd opzij schuifelt) en bij het zien van andere prestaties direct vertellen dat die persoon maar eens X moet lezen, zich moet verdiepen in B en het maar eens Zus moet proberen in plaats van Zo, want dan piepen ze wel anders. Frappant is trouwens dat ze dit ook redelijk vaak bij de prestaties van hun (vrouwelijke) volgelingen doen. De andere optie is dat ze de ander gewoon direct afserveren met de mededeling dat dit paardonvriendelijk tot directe mishandeling aan toe is (bit, ijzers, weiland met een hekje eromheen), dat je hier op deze manier gewoon geen paarden zou mogen houden en dat als je een beetje hersens had, je boek XXX wel gelezen had waar precies uitgelegd wordt waarom dat precies moorddadig slecht is.

Nh-vrouwen die ik ken en ook op forums voorbij zie komen, zijn over het algemeen juist veel meer 'zoekende', misschien ook wel onzekerder en daardoor minder intolerant naar andere ideeen. Natuurlijk heeft iedereen zijn stokpaardje, maar ik meen wat verschillen te zien in hoe mannen en vrouwen die naar de wereld toe uitdragen. Ik weet dat een hoop mensen dat ook zo in meer of mindere mate voelen of opvalt, maar wat zou dat nou zijn? Territoriumdrang? Competitiedrang? Ik vind het in elk geval erg apart. Helemaal aangezien de kern van elke vorm van nh juist de boodschap van tolerantie en geweldloos communiceren met paarden is en het vaak ook gaat over jouw eigen geestelijke groei als mens omdat uberhaupt met je paard te kunnen bereiken. Apart dat je dat dan toch kunt combineren met een lichtere of zwaardere vorm van non-communicatie en intolerantie naar medemensen toe. Ik vind die tegenstelling in elk geval erg bijzonder..