jessica23 schreef:Nog een vraag. Is komen en volgen verschillende dingen in het vrijheidsdressur. Als ik wil dat ze komt zeg ik kom en als ze me achterna moet zeg ik eigenlijk kom maar.
Dat zijn inderdaad ook twee verschillende dingen, omdat bij het komen je paard naar je toe moet komen en stil blijven staan, terwijl het bij het volgen aan jou moet blijven 'plakken' en ook een andere positie moet innemen t.o.v. jou. Je kunt dus beter twee meer verschillende commando's gebruiken.
Zelf heb ik het mijn paard zo geleerd dat 'ie me 'automatisch' volgt wanneer ik wegloop, tenzij ik "blijf" zeg: dat betekent dat hij moet blijven staan waar hij staat terwijl ik de wereld verken in m'n eentje
Trouwens, xyzutu2's manier van naar je toe roepen is inderdaad ook een hele goeie; heel duidelijk voor je paard. Ik heb paarden die keurig hebben geleerd dat ze netjes naar me toe komen en op een gepaste afstand tot stilstand komen, waarna ze er zelf aan toevoegen hun nek te strekken en hun hoofd een ietsje scheef te houden, van 'snoepje, alsjeblieft?
'. Maar als je van die donderstenen hebt die liever over je heen walsen of juist één die op drie meter afstand al blijft staan, dan schiet deze methode natuurlijk niet op en kun je beter het voordeel benutten van het hand aanraken, waarbij ze weten dat jouw hand aangeraakt moet worden; of 'ie nou vlakbij je lichaam is, gestrekt ervóór, ernaast of zelfs op de grond. Dat laatste kan ook heel behulpzaam zijn als je de buiging ooit nog eens wilt gaan aanleren
.