Het leek me leuk om eens een goede discussie op gang te brengen over NH naar aanleiding van de NH dag in Arnhem. Daar heb ik veel verschillende manieren gezien en ik ben benieuwd naar de voor en tegen standers van al deze 'methodes'.

Mij lijkt het interessant te lezen waarom mensen voor een bepaalde 'methode' kiezen en waarom juist niet voor al die andere methodes. Ik wil hiermee niet mensen beledigen of ruzies uitlokken, ik ben gewoon benieuwd. Bovendien is een goede discussie altijd leuk! (zolang er niemand echt gekwetst wordt natuurlijk).
Om vast wat meningen los te krijgen, zal ik ff vertellen op welke manier ik met Lente

Twee jaar geleden heb ik bij Pieter Baalbergen (Terra Natura) de cursus communiceren met paarden gevolgd. Ik was altijd al geïnteresseerd in een natuurlijke omgang met paarden en via een collega van mijn moeder zijn we bij Pieter terecht gekomen. De cursus was ontzettend bijzonder, heel verhelderend en erg leuk!!!! Ik heb er zoveel van geleerd!
Wat mij aanspreekt, is dat je echt de taal van de paarden leert. Als een paard iets niet doet wat je wil, begrijpt het paard je niet, omdat je niet duidelijk genoeg tegen hem 'praat'. In plaats van je paard een mep met een zweep, halstertouw oid te geven, leer je wat je zélf beter kan doen om duidelijk, zuiver te communiceren.
Met andere woorden je werkt aan je zelf en niet aan het paard. Het paard weet het allemaal wel nu wij nog!
Belangrijke dingen bij terra natura zijn o.a. denken in 'samen' (vorm een team met je paard, beteken iets voor hem), je aandacht (waar je aandacht is, gaat je paard heen), leider zijn voor ipv baas zijn over en haal het paard niet in de mensenwereld, maar verdiep je in de paardenwereld. Terra natura gaat over de inhoud niet om een vormpje (Voor meer info zie terra-natura.nl).
Hopelijk is nu een beetje duidelijk waarom ik voor Terra Natura heb gekozen. Omdat er nog meer NH manieren zijn, heb ik me ook in andere methodes verdiept. In iedere methode zit denk ik wel iets van waarheid. Het één ligt je meer dan het andere.
Ik heb me verdiept in oa Monty Robbers en Parelli. Op het eerste gezicht leken het mij goede manieren van omgaan met je paard. Het boek van Monty vond ik erg boeiend, maar toen ik er verder over naar ging denken, viel het me eigenlijk toch erg tegen. De join up is eigenlijk echt zielig. Je jaagt je paard steeds van je weg totdat ie eigenlijk niets anders kan dan jou maar zien als leider en je gaat volgen. Ik ga mijn vriend toch ook niet wegjagen als ie niks verkeerd doet?
Van Parelli heb ik laatst een demo/ clinic gezien in de omgeving van A'dam. Een vrouw bij ons op stal is daar erg intensief mee bezig en ik was benieuwd hoe Parelli nu precies werkt.
Ik had best veel vooroordelen, omdat Parelli naar mijn idee niet vanuit 'samen' werkt. Toch heb ik me ingelezen (oa het groene intro boekje) en ben erheen gegaan.
Op het 1e gezicht leek het erg leuk. De paarden deden alles wat hun baasjes hun vroegen en het zag er op zich best 'samen' uit (behalve bij een man op een witte arabier). Na de clinic was ik daarom ook best enthousiast. Ik wilde weten hoe die mensen dit hadden bereikt en heb van een kennis level1 mogen bestuderen. Toen ik dat las, knapte ik gelijk weer af

Dit is mijn mening. Mensen brand maar los!

Liefs Roos