Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Forcalquier schreef:Mijn jonge paard deed dit ook (en doet het soms nog steeds).
Ik ben de rondjes eerst meermaals aan de hand gaan wandelen en later met iemand erbij (op paard of fiets) tot hij vertrouwd was met de omgeving. Inmiddels kunnen we de rondjes ook met z'n tweetjes onder het zadel maar soms, bij iets vreemds/engs/of in zijn ogen nieuws (bijv. schapen die er eerder niet stonden) stopt hij ook en zoekt mijn steun. Denk aan omkijken, mijn laarzen met de neus aanraken. Ik geef hem even zijn tijd, vraag hem vooruit en beloon iedere beweging voorwaarts. Mocht hij echt niet durven dan stap ik af, help hem er langs, vervolg mijn route en ga ook bewust diezelfde route weer terug zodat hij er nogmaals langs gaat. De heenweg is hij altijd nog wat zoekende en onzeker, terug is een wereld van verschil.
Wij rijden nu enkele maanden dezelfde routes en langzaam pak ik nu nieuwe stukken mee. Ook op de nieuwe plekken staat hij stil, kijkt, is onzeker maar loopt uiteindelijk wel door.
Wellicht is dit voor jullie ook een optie? Klein beginnen, vertrouwt raken en langzaam uitbreiden.
Jaimy_Liam schreef:@oji; wat ik aangeef; dit is niet iets van nu, maar dit deed hij op de vorige stal ook.
Looplust heeft hij zeker. Qua gedrag merk ik niets anders dan anders. Het is 'alleen' dat hij op willekeurige momenten stil gaat staan, en pas als ik voor hem loop, dat hij dan weer mee gaat
tengeltje11 schreef:Opbouwen idd.
Je paard mist zelfvertrouwen en leiderschap om alleen op stap te gaan.
Idd eerst aan de hand vertrekken.
Hem vertrouwen leren krijgen buiten.
Ook met andere paarden gaan, eerst volgen en later met een ander paard kop trekken.
Zoiets vraagt tijd en veel tijd en er blijven paarden die nooit echt heel enthousiast alleen op stap zullen gaan ook.
Bloodymary schreef:tengeltje11 schreef:Opbouwen idd.
Je paard mist zelfvertrouwen en leiderschap om alleen op stap te gaan.
Idd eerst aan de hand vertrekken.
Hem vertrouwen leren krijgen buiten.
Ook met andere paarden gaan, eerst volgen en later met een ander paard kop trekken.
Zoiets vraagt tijd en veel tijd en er blijven paarden die nooit echt heel enthousiast alleen op stap zullen gaan ook.
Hier ben ik het dus helemaal mee eens. Heel herkenbaar bij mijn paard die met veel geduld en oefenen wel enthousiast is geworden alleen samen met mij in het bos. Alleen dat eerste stukje dus niet. Maar we rijden nu 3 x per week buiten, ritten tussen de 10 en 15 km. Dan is de eerste 300 meter (of wat langer zou dat ook niet zijn) lopen niet erg.
Jaimy_Liam schreef:Ja ik denk wel dat je gelijk hebt.
Op het moment dat Liam stil gaat staan, reageert hij niet op mijn hulpen (stemgeluid, been geven)
Als ik hard been geef, gaat dat tegen mijn eigen gevoel in, maar loopt hij in een aantal gevallen wel door.
Ook rijdt ik met een zweep (voornamelijk voor de vliegen op zijn buik), maar wil ik die niet gebruiken als hij gaat stilstaan. Dan heb ik het gevoel dat ik hem bestraf voor iets wat hij spannend zou kunnen vinden, en daar heb ik moeite mee