Ik was niet zoekende maar hij werd me door de fokker van mijn merrie aangeboden voor een habbekrats.
Het is een heel ander karakter dan waar ik normaal gesproken voor ga. Ik ben meer van de bescheiden gereserveerde types. Hij is voor de duvel niet bang en zoekt mensen graag op. Vandaar dat de fokker me belde, want zoiets had hij nog nooit meegemaakt en vond het zonde om hem dan voor de dood te verkopen.
Vanuit het verleden heb ik wel ervaren dat sommige dieren met een reden op je pad komen en dat je de beste match niet zelf zoekt maar dat zij jou vinden.
Ik ben zelf autistisch en een behoorlijke controle freak. Met de leeftijd raak ik steeds sneller overprikkeld en merk dat mijn paarden dat met een buitenrit van mij overnemen. Ik zie meer bakkabouters dan zij

Dus misschien is hij voor de toekomst een beter passend en stabieler paard voor mij (en had ik zoiets laten staan als ik zelf zoekende was geweest).
Maar ik besef me heel goed dat volledige controle en 'mijn wil is wet' bij hem niet gaan werken. Daar komt nog eens bij dat hij straks rond de 1000kg en 1.80 gaat worden. Een zelfverzekerd karakter waar je fysiek per definitie alles van gaat verliezen

Werk aan de winkel dus en leren hoe ik hem op een andere manier moet trainen dan ik heel m'n leven heb gedaan.
In de basis werk ik met de uitgangspunten van Andrew McLean en gebruik ik veel uit het grondwerkboek van Inge Teblick.
Ik ben op zoek naar een goed naslagwerk over de horsenality's en trainingsmethode's om bovenstaand iets meer te verfijnen in die richting. Ook voor mezelf als stok achter de deur om controle wat los te leren laten.