
Het is alweer enige tijd geleden, maar Jody en ik zijn weer back on track!
In ons volgtopic (zie onderschrift) hebben veel bokkers al gelezen waar we vandaan komen. Lang verhaal kort: Jody is sinds 2016 van mij en sinds 2017 rijden we aangespannen. Ze is geheel tuigpaard gefokt (Eebert x Manno) en heel gevoelig. De bedoeling was om te gaan tuigen, maar dit beviel niet goed. Daarom hebben we in 2021 de overstap gemaakt naar het mennen dressuur. Dat ging heel goed, maar we blijven een beetje 'het meisje met die gekke tuiger'.
Afgelopen voorjaar heeft Jody een prachtige zoon gekregen, Thorsten fan Burga DS (v Eise 489). Onze lieve Thorsten is verkocht en twee weken geleden is hij op kamers gegaan. Jody is inmiddels helemaal haar oude zelf weer.. inclusief haar bakken met energie. Het is echt niet normaal

Ze is wel wat rustiger geworden en nu leek het ons een leuk idee om eens een marathon te rijden. Dus vorige week hadden we een les in het rijden van die hindernissen en gisteren hebben we onze eerste echte marathon gereden! Wauw!! Ze deed het fantastisch!!
We hebben als doel om vertrouwen te winnen binnen deze discipline en om veilig kilometers te maken. Dat betekent ook dat we niet voor de korte bochtjes maar de langere lijnen gaan. Het terrein was nat en glad door de vele regen. We hebben twee hindernissen overgeslagen om er voor te zorgen dat we zo min mogelijk risico lopen op glijpartijen.
Het meest leuke is dat Jody helemaal in haar sas was en ook dat omstanders en andere deelnemers ons complimenteerden met ons mooie en goede paard! Waar ze eerst uit de toon viel, past ze nu ineens volledig in het plaatje

Nou, genoeg tekst en uitleg. Hier wat beeldmateriaal van gisteren.

En het dreamteam in haar nopjes!

Ik doe dit trouwens samen met mijn vriend (of eigenlijk verloofde

Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden
