Bedankt allemaal voor jullie input!
Horseloverl schreef:Ik zou hm meenemen naast de fiets denk ik. Lekker drafje en vooral rechtuit. Hij heeft wat te kijken en dat ontspant ook. Mag hij wel bv een balkje lopen of dat ook niet?
Ja, dat mag wel, maar hij springt daar heel makkelijk overheen, ook als ze op de grond liggen.
senna21 schreef:Eerlijk?
Wanneer je paard moeite krijgt om zijn gewicht te dragen, is training misschien niet de aangewezen oplossing. De winter is altijd lastig wanneer ze artrose en spierklachten hebben.
Qua oefeningen geef je aan dat hij niet in gedwongen houding mag lopen. Dan blijft niets doen en een warme deken over, zolang het nog comfortabel is.
Sterkte. Hij ziet er wel mooi uit.
Hij heeft géén artrose. Na alles op de foto is dat in ieder geval duidelijk. Dank je 
Earth schreef:Eerlijk, ik zou ook niks meer doen. Als je aangeeft dat hij al moeite heeft om een ouder paard bij te houden, moet je je afvragen hoe zinvol het gaat zijn. Ja, misschien krijg je hem er doorheen, misschien wordt het straks beter maar momenteel is het echt niet goed als je paard niet wil lopen en chagrijnig is. Maar je moet je je afvragen of je hem door de pijn heen wil werken of dat je andere keuzes gaat maken.
Wij hebben zelf ook moeite om het oude paard bij te houden. Die dendert met haar 1.37 en 27 jaar met een noodgang van 6,5km/h in stap het bos door.
Lopen doet hij met plezier, ook vrij en blij achter mij aan, stap draf en galop terwijl hij niet eens een halster om heeft; opzij gaan is waar hij narrig van wordt. Zolang hij alleen maar rechtuit hoeft is er niks aan de hand, en is hij hartstikke blij. Hij is dus ook niet altijd chagrijnig, bijna nooit eigenlijk, alleen als hij een stap 'zijgang' moet doen.
sanne83 schreef:Mag ik vragen hoe hij is behandeld en waar? En wat is precies de reden dat hij niks meer mag doen?
Hij heeft alleen metacam gehad om de ontsteking tot rust te brengen. Behandeling gaat niet helpen op de lange termijn, en voor de schouder is er zelfs geen behandeling.
kiki1976 schreef:Trainen nee dat zou ik ook niet meer doen.
Maar ik heb het idee dat je hem iets wilt laten doen omdat hij nog narrig wordt en wellicht wat geestelijks training mist?
Pas wel op dat je het missen van de geestelijke stimulatie en het narrig zijn niet met narrig vanuit pijn.
Is het echt dat je hem enkel geestelijk wilt stimuleren, misschien een aangepaste versie bedenken van target training, dingen aanraken, een snuffelmat met wat lekkers erin verstopt....
Ik denk dat jij al beter door hebt waar ik naar op zoek ben. De dingen die jij noemt ga ik zeker uitproberen.
senna21 schreef:Citaat:
[u]Het is een super vriendelijk, meewerkend dier, dat zichzelf liever doodloopt dan mij teleurstelt, hij heeft ook nooit moeilijk gedaan, niet geprotesteerd, alleen maar hard gelopen, achteraf letterlijk onder de pijn uit[/u]. Wat ik alleen wel merk (allemaal bij werk aan de hand) is dat hij nijdig wordt als ik hem vraag onder de massa te treden (bijvoorbeeld bij schouderbinnenwaarts) of als hij iets meer in horizontaal evenwicht moet, bijvoorbeeld achterwaarts waarbij eerst het gewicht naar achter gaat voordat de benen volgen.
Nogmaals je beschrijving gelezen. Een lief dier dat alles voor je wil doen, met meerdere serieuze, niet op te lossen blessures. Het zou mij niet verbazen dat hij meer pijn heeft dan hij toont.
Paarden zijn vaak keihard voor zichzelf.
Hoe lang is dit nog eerlijk tegenover hem?
Wijsheid gewenst.
Ja, daar ben ik ook bang voor. We houden het heel goed in de gaten, hebben de pijnscore-app van de UU al bij de hand, maar daar scoort hij 0 op. Zolang hij vrolijk is, is een spuitje geen optie.
Ragdollcat schreef:Met een paard die zoiets heeft aan beide schouders zou ik echt niet meer trainen. Enkel comfortabel houden en gaat dat ook niet meer. Dan zou ik het in laten slapen.
Dit is niet eerlijk meer, het moet wel paardwaardig blijven en pijnloos op het land kunnen….
Veel wijsheid toegewenst!
Kan je uitleggen waarom in jouw ogen de schouders de diskwalificerende factor zijn? Hij lijkt namelijk vooral last te hebben van bewegingen die zijn heupen aanspreken.
Als ik jullie reacties lees, krijg ik het idee dat ik misschien toch niet helemaal duidelijk ben geweest in mijn OP. Hij is nu gewoon een vrolijk paard. Hij is in vrijheid dus niet narrig of chagrijnig tenzij ik iets van hem vraag wat zou kunnen vallen onder het kopje zijgang. Hij wordt alleen stijver, en daar zou ik iets (oefeningen) tegen willen doen.
Geplaatst 
