Er speelt al een tijdje iets door mijn hoofd. We hebben 2 paarden aan huis, een haflinger en een Arabisch volbloed beide geboren in 1996. Dit maakt dat ze 25 worden in april en mei.
De haflinger hebben we al vele jaren en die kan zowat alles.
De AV hebben we nu bijna 2 jaar. Zij heeft vroeger shows gelopen en werd de laatste 12 jaar niet gereden voor ze bij ons kwam. Sinds ze bij ons is loopt ze buitenritten onder het zadel en is goed zadel-/verkeersmak. Omdat ze al die jaren stil heeft gestaan hebben we dit natuurlijk rustig moeten oppakken. Alles verliep eigenlijk prima, en als ze eens schrikt gaat ze er niet vandoor.
Nu zou ze vóór die 12 jaar, bij nog een andere eigenaar, ooit wel voor de kar gestaan hebben. Dit is 'van horen zeggen' en kan niet geverifieerd worden...
Aangezien ze alles zo braaf oppakt kriebelt het idee om haar toch ook eens in te spannen met het doel beide dames in tweespan te zetten.
Eind vorige winter heb ik haar een paar keer gelongeerd met tuig op, aan de lange lijnen rondgestuurd en een keer met een heel licht pallet gesleept. Dit ging vrij goed maar echt gewicht trekken heeft ze nog niet gedaan.
Ik ben eerder van de kat uit de boom kijken en wou eerst het paardje beter leren kennen zodat ik haar kan inschatten. Tijdens het buitenrijden wordt ze soms zenuwachtig van auto's die traag achter ons blijven rijden. Dan gaat ze hooguit wat 'dansen' maar blijft wel onder controle.
Dan vraag ik me af wat ze zou doen met een koets die constant achter haar aan bolt. Ze is een keer onder het zadel mee geweest naast de koets zonder problemen, maar toen liep ze wel afwisselend voor/naast/achter de wagen.
Gezien de leeftijd vind ik de afweging echt moeilijk om er nog tijd en eventueel geld in te steken om haar te (laten) beleren. Is het nog de moeite waard of wacht ik beter op een toekomstig nieuw span?
Daar bovenop is er nog het issue dat beide merries geen vriendinnen zijn en soms wel eens gemeen doen naar elkaar toe. Tijdens het rijden kunnen ze naast elkaar lopen, maar in de wei is er steeds een veilige afstand.
We rijden gemiddeld 1 a 2 keer per maand een buitenrit, verder hebben ze pré pensioen. Het is dus echt puur voor een rustig ritje waarbij ze zelf het tempo mogen aangeven.
Wat denken jullie, is het nog de moeite waard om hier iets mee te doen of laat ik het beter gewoon zo?
Een reactie zou fijn zijn

Bedankt