


Verder gewoon heel trots op mijn grote spook, die ondanks zijn gekke angsten toch het maar weer gedaan heeft voor ons!!! Ikzelf was na onze val ook wat angstig en hield hem dus goed bij me, ik heb het publiek nog aan het lachen gekregen door te roepen: Wim, wacht ook ff op mij! Omdat Wim vond dat we best harder konden

1. Netjes wachten tot we de ring in mochten

2.

3. Rustig van start. We moesten dit jaar richting de weg starten, en ik zei nog Let maar op, start ik komen er trekkers aan waar Wim bang voor is! En ja hoor... Ik reed door de start en daar kwamen ze! Dus super blij dat we toch netjes poort 1,2,3 hebben laten staan en vrij beheerst erdoor gingen haha.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15. Onze prijzen! V.l.n.r. Mijn moeder, Diana, dé groom! Mijn super instructrice Vivien Kribbe, dankzij wie we zo netjes rijden! Dan ikzelf, de menner haha. En naast mij onze super bijrijdster, die
Wim zo goed onder het zadel traint dat ik er heeeel veel profijt van heb!
