Geplaatst 
Inmiddels is Joep van mij. Hij is niet wat ik in mijn penny dromen had bedacht. Hij heeft nog steeds trauma’s, loopt een beetje bijzonder door wat restschade en bij godsgratie mag ik hem op leeftijd van tien gaan beleren. Iets wat al vier keer eerder helemaal fout is gegaan. Maar het belangrijkste vind ik dat hij expressief is geworden. Vrolijk en stout. “Mentaal stabiel”, volgens mijn instructrice. We gaan buiten wandelen, we gaan naar Equiday, we doen samen een opleiding bij de 2lazy7ranch. Maar bovenal is hij mijn vriend.
Geralda van Winniephotography heeft ons op de foto gezet. Als ik deze foto’s terugkijk zie ik een heel ander paard dan een jaar geleden. Niet het paard waar ik ooit van droomde - het is geen zwarte hengst -, maar ik weet wel dat mijn 13-jarige ik ‘zoiets als dit’ zou willen.
————————————————————————————————————————————————————
1. ”Where’d you wanna go”
2. ”How much you wanna risk”
3.”I am not looking for somebody with some super human gifts”
4.“Some superhero. Some fairytale bliss.”
5.“Just someone I can turn to.”
6.”Somebody I can miss”
7.”I want something just like this.”
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.——————————————————————————
Ik ben ontzettend blij met deze foto’s van mijn vriendje. Alle plekjes zie hij heeft komen van het eeuwige spelen met zijn vriendjes. Alleen een beetje lakschade, maar ik ben blij dat ik hem kan houden in een paddock paradise. Het staat alleen wat scabby op de foto’s
Ik was al verliefd op mijn grappige paard, maar het is alleen maar erger geworden.
Hij had / heeft flinke zomereczeem en zijn hele manen waren kapot en afgeschuurd. Het was niet meer te verzorgen en het groeide lelijk en dun terug. Daarom heb ik alles (ook zijn voor pluk 
