Voor de duidelijkheid: Ik heb veel ervaring met paarden, ook met longeren en ben al dertig jaar geen Pennymeisje meer

Sinds kort heb ik een Haflinger van 17 jaar.
Een lieverd, maar heeft niet veel geleerd, behalve touren met toeristen in de bergen. Om hem wat te gymnastiseren, ben ik hem sinds kort aan het longeren. Ik begon zonder touwtjes, en nu hij braaf loopt, longeer ik mét. Uiteraard begin ik zonder hulpteugels, na het loswerken op beide handen gaan de touwtjes eraan.
Onder het zadel begint hij braaf na te geven, maar voorwaarts-neerwaarts vindt hij nog moeilijk.
Ik heb nu twee keer met touwtjes gelongeerd, maar ben niet helemaal zeker over de lengte ervan:
Doe ik ze op lichte spanning bij de natuurlijke hoofdhouding, gebeurt er niet veel. Het enige is, dat hij na verloop van tijd zijn hals fijn voorwaarts-neerwaarts strekt, hoewel de neus er naar mijn smaak dan te weinig uitkomt. Daarentegen laat hij spanning in de rug zien bij een voorwaartse draf, wat ik nou net níet wil zien.
Doe ik ze langer, zodat hij bij het zakken vd hals ook zijn neus naar voren kan steken, hangen ze de meeste tijd zinloos in een boog.
Als ik ze nu echt kort zou maken, zodat hij zeg maar altijd zijn neus iets voor de loodlijn draagt, vind ik weer dat hij veel te diep komt als de hals laag komt, en bovendien vermoed ik dat hij zich vastzet in zijn rug.
Wat is nu de juiste manier?? Ter illustratie heb ik een paar foto's van de huidige situatie, met de touwtjes licht op spanning bij een natuurlijke hoofd-halshouding:

In voorwaarts-neerwaarts-positie:

Ter illustratie zijn hoofd-halshouding onder het zadel (als hij in vorm is

