De groom is degenen die het gewicht verdeelt, aanwijzigingen geeft over obstakels en verkeer, van de kar af mag om de weg vrij te maken, het paard in en uit spant ( in de praktijk doe je dat samen), in het geval van calamiteiten voor het paard zorgt terwijk de koetsier voor het materiaal zorgt.
Ik geef ook andere weg gebruikers aanwijzigingen als dat handig is, leid het paard langs enge stukken. Verdedig de aanspanning tegen aanstormende honden, fietsers... Lees de proef op wedstrijd, geef aanwijziging waar ik vind dat het paard bijgestuurd moet worden, loop voor het beest uit op de spoorwegovergang. Ik houd ook verkeer tegen als we niet op tijd over de kruising zijn.
In de maraton zelf let ik op de buiging van het paard en beweeg mijn gewicht mee, spring ik soms en zet tegeijkertijd de kar een fractie opzij zodat we nog net door de poortjes gaan. Hoe beter ik mijn gewicht verplaats hoe soepeler we door de bochten gaan, dat scheelt dan dus weer tijd. Door de snelheid kan de koets anders omkantelen en dan lig je daar. DAt doe je dus niet alleen in wedstrijden, het heeft vooral met je snelheid te maken.
Ik ben wel eens van de koets af gelazerd, gelukkig was dat niet in het water of zo en ik had niks. Je moet je echt heel goed vasthouden, ook als je alleen maar stap of stilstaat kan het paard ineens vertrekken en dan lig je er dus achter.
IK vind het echt heel gaaf om te doen.