
Paspoortje:
Fharao
A-Welsh
5 jaar oud
1m12
bij mij sinds vorig jaar, gekocht toen hij net opgeleerd was
Ik ging naar daar met het idee van 'we zien wel wat er komt, ik rij gewoon voor de ervaring'

Op zich was de wedstrijd vrij zwaar, hier in België heb je niet echt beginnerswedstrijden. Daarom had ik nooit verwacht dat het zou lukken om de marathon uit te rijden.
Fharao is met zijn 1m12 de allerkleinste pony op het hele wedstrijdterrein, en met zijn 5 jaar ook één van de jongste pony's. Ik heb een heel fijne Leica wagen, maar voor deze pony in enkelspan in de marathon eigenlijk net een tikje te zwaar.
Goed, hier komt ons wedstrijdverslagje!
Dressuur
De dressuurproef die we moesten rijden was de CAI* proef, uit het hoofd gereden

Lekker inrijden!


8 seconden stilstaan, da's best moeilijk hoor voor zo'n beweeglijke pony!

Stukje verzamelde draf


Middendraf op de diagonaal

Verzamelde draf wegrijden na het achteruitgaan

Vaardigheid
Helaas geen foto's van de vaardigheid, wegens gereden in de gietende regen

Pony deed het opnieuw super, maar de menner maakte wat inschattingsfoutjes. Ik heb in de trainingen altijd met mijn wagentje van 1m15 op de breedte van de dressuurwagens gereden, en nou was ik ineens 1m38 breed. We hadden dus 2 balletjes, jammer!
Marathon
Zaterdag heeft het de godganse dag geregend dus het terrein lag er ontzettend zwaar bij. Het wegtraject (A-traject) was 9km, waarvan ongeveer de helft blubber. Daar haalden we de gemiddelde snelheid van 12 km/uur gemakkelijk en waren we netjes binnen tijd binnen. Bij het begin van de rust was pony zijn hartslag 80, dus hij werd direct goed bevonden voor de marathon.
Het B-traject was 6 km, ook met heel grote stukken blubber erin. Toch heeft Fharao zich heel goed gehouden en zijn we maar nét buiten tijd gefinisht!
Door het water! Dit ging heel vlot, geen enkele aarzeling


De brug op en af, ook hier geen aarzeling. Ze was erg steil, maar Fharao klom heel fanatiek naar boven!

En draaien



Op naar de volgende hindernis!


Hierna kwam er nog een hindernis op een bergje, die echt bagger lag. Op dat bergje zijn er 2 spannen omgegaan, omdat het echt steil was en heel modderig. Ook hebben er 2 menners moeten opgeven omdat hun paard de koets gewoon niet meer naar boven getrokken kreeg.
Maar mijn lieve kleine mier heeft het 'm toch maar geflikt!

Een heerlijke ervaring dus, voor herhaling vatbaar! Deze wedstrijd was de laatste SGMW die ik kan meerijden voor dit seizoen, maar volgend jaar zijn we zeker weer van de partij!